دو گزارش ازدراویش گنابادی در خارج از کشور
سلسلۀ نعمت اللهی که اصیل ترین سلسلۀ عرفانی ، تصوف و درویشی در ایران در ارتباط با مذهب تشیع است که سراسر داخل ایران و بخشهای عظیمی از هندوستان مانند حیدرآباد و دکن و امارات و غیره و ذلک را .. بعد از اینکه نوادگان “حضرت شاه نعمت الله ولی”(رحمة الله علیهم) وادار به کوچ از ایران شدند و در آنجا مستقر شدند در اواخر دوران زندیه و اوایل دوران قاجاریه دوباره بزرگان سلسلۀ نعمت اللهی به ایران مهاجرت کردند و بعد این سلسله در گناباد و در بیدخت پا گرفت و مشعل عرفان در این شهر برافروخته شد بزرگان عرفان که آمدند همه از این شهر برخاستند یعنی از بیدخت گناباد در استان خراسان شمالی و مزار اکابر عرفان ایران در دوران معاصر یعنی در این صد و پنجاه سال اخیر همه در گناباد بود و بنام مزار سلطانی هم معروف است
دولت ها می توانند برای حمایت از امنیت ملی، برخی اطلاعات و مؤسسات را از شمول الزامات آزادی اطلاعات خارج کنند. در این خصوص، همواره این تردید وجود دارد که دولت ها ممکن است از اختیار خود سوء استفاده کنند و بسیاری از اطلاعاتی را که واقعاً با امنیت ملی ارتباط ندارند به بهانه حمایت از امنیت ملی، غیر قابل دسترس سازند. این تردید بویژه زمانی بیشتر می شود که مقامات حکومتی، آلوده به فساد باشند و برای جلوگیری از افشای فساد، به استفاده ابزاری از امنیت ملی بپردازند. يا مقامات حکومتی، اقتدارگرا باشند و حرکت های منتقدان و مخالفان خود را به بهانه حمایت از امنیت ملی سرکوب کنند.
در این مراسم علاوه بر کاروانهای اعزامی از تهران مردم از سایر نقاط کشور از جمله کرمانشاه، همدان و … در مراسم حضور داشته و سایر اقشار مردم از جمله نمایندگان دراویش گنابادی ، دانشجویان و … هم در مراسم حضور یافته بودند و شناخته شدهترین حاضران در مراسم هم عبارت بودند از: خسرو سیف، مهندس عزتالله سحابی، حسن شاه حسینی، دکتر سعید آل آقا، مهندس حسین شاهاویسی، مهندس بهرام نمازی، مهندس عباس امیرانتظام، دکتر سید حسین موسویان، دکتر مهدی مویدزاده، دکتر داوود هرمیداس باوند، مهندس علی اکبر معینفر، دکتر نظام الدین قهاری، مهندس کوروش زعیم، مهندس حمید رضا مسیبیان، محمد نکوروح، مهندس ناصر شیرازی، فرزین مخبر، مهندس حسین عزت زاده، اسماعیل فاصل پور، دکتر ترابعلی براتعلی، مهندس محمود زندیان، مهندس سیاوش سمیعی، دکتر ابراهیم احدی، رشید مظفری سردشتی، منصور رسولی، دکتر ابوالقاسم فروزان، و