نسبت فقیهان با حاکمان
در نگاه اسلام، فقر در کنار کفر قرار گرفته و منشا فسادهای بزرگی در جامعه خواهد شد. بی تفاوتی در برابر فقر فقیران همانند بی تفاوتی در برابر کفر کافران است. امام حسین (ع) در خطابی به یکی از فقیهان اهل مدینه فرمود: از پندی که خدا به اولیای خود داده است عبرت بگیرید، در آن جا که گفته است: لولا ینهاهم الربانیون و الاحبار عن قولهم الاثم … چرا عالمان دینی و احبار، مردمان را از گفتار گناه آلود باز نداشتند ؟