حضرت على(ع) حتی با خوارج در منتهى درجه آزادى و دموکراسى رفتار می کرد. او خلیفه است و آنها رعیتش، هرگونه اعمال سیاستى برایش مقدور بود اما او زندانشان نکرد و شلاقشان نزد و حتى سهمیه آنان را از بیت المال قطع نکرد ، بلکه به آنها نیز همچون سایر افراد مى‏نگریست.

این مطلب در تاریخ زندگى على عجیب نیست ، اما چیزى که در دنیا کمتر نمونه دارد این است که این مخالفان حتی اجازه اظهار عقیده داشتند و حضرت خود و اصحابش نیز با عقیده آزاد با آنان روبرو مى‏شدند و صحبت مى‏کردند، طرفین استدلال کرده و با یکدیگر به گفتگو می نشستند.