عبداللّٰه: مردی بود بیابانی، میرفت، در طلبِ آب زندگانی، رسید به «شیخ ابوالحسن خرقانی»، و یافت چشمۀ آب زندگانی، چندان بخورد، که از خود: گشت فانی، نه عبداللّٰه ماند، و نه خرقانی.  پس: چه ماند؟ اگر: داری، دانی!