منتظری اولا عدالت را امر بشری نه فرابشری می داند، ثانیا قابل تشخیص عقل انسانی می داند، ثالثا آنرا بر هر چیزی از جمله دین و شرع مقدم می دارد، یعنی دین باید عادلانه باشد نه اینکه عدالت دینی باشد، رابعا عدالت فوق همه مصلحتهاست و هیچ مصلحتی توان تعطیل آنرا ندارد، و بالاخره عدالت نگاهی مساوی و برابر به همه انسانها دارد.