تنها گناه مصدق، مظهر آزادگی (پرويز داورپناه)
دريغی نيست/تو يادت همچو خورشيد فروزان/جاودان ماند/و نامت را/هزاران سال ديگر نيز/هر آزاده ای با شوق/می خواند/و می داند/که در روز مصيبت/همچو کوهی استوار/از پا نيفتادی/و در سيل حوادث/سر گران چون کوه اِستادی(حميد مصدق، بزرگداشت، به ياد آن بزرگ مرد)