تکاياي مولويه در شهرهاي بزرگ در شهرهاي بزرگ به عنوان مراکز فرهنگي و ‌ـ‌اگر اين اصطلاح  قابل قبول باشد‌ـ فرهنگستانهاي هنري عمل مي‌گردند. بدون شک هنر در تصوف به عنوان وسيله‌اي مورد توجه قرار داشت؛ سماع نوعي مراسم رقص بود که حرکات آن از حرکت اجسام سماوي تقليد شده بود و موسيقي مولويه به عنوان يک نواي غيبي، موجب برانگيختن وجد و سرور ‌شده و حالت خلسة[صوفيانه] را پديد مي‌آورد.