بدعت گزاران دین سوز، با توسل به رأی وظن و قیاس و استحسان که در کتاب و سنت نبوی در ضم آن به وضوح ذکری نشده، دست به فتوا زده و ندانسته اند که بدعت، بدعت است اگر چه مطابق  شرع باشد و از این جهت است که فرموده اند "فسر القران برأیه و اصاب الحق فقد اخطاء " ( آنکس که قران را به عقل  و رأی خود تفسیر کند هر چند تفسیر او مطابق واقع باشد باز هم خطاء کرده است) هر کس در مقام فتوی یا قضاوت و محاکمه بدون نص و اجازه از سوی خدا یا رسول یا امام ، اجتهاد نماید اگر در علم عقلی و نقلی استاد زمانه باشد صلاحیت ندارد