سنّت عزاداری امام حسین(ع) از سننی است که بزرگان تصوّف و عرفان به آن توجه خاصّی داشته اند. چنانکه مرحوم استاد مرتضی مطهری در کتاب ده گفتار ، اصولاً سنّت وعظ در عالم اسلام را از ابتکارت مشایخ بزرگ صوفیه و عارفان می داند. در دوران اخیر نیز در سلسله نعمت اللهی گنابادی این سنّت حسنه حفظ و ترویج گردیده است به نحوی که بزرگان سلسله مقید بوده اند که در سحر عاشورا ضمن ذکر واقعه مصائب حضرت اباعبدالله، به بیان نکات معنوی واقعه نیز می پردازند.