شمار زيادى از دين شناسان غربى و شرقى، دين زرتشت را به سياق اديان موسوم به «ابراهيمى» – و يا «ابتدايى» – مى نگريستند و كوشش مندانه و مصرّانه سعى مى كردند شاخص هاى اين دين را در همان چارچوبِ دين هايى كه از پيش مى شناختند، پياده كنند و بلكه بگنجانند. چنين است كه بسيارى از فتواها و احكامى كه درباره دين زرتشت صادر شده، از كژى و نادرستى هيچ كم ندارد.