اگر فرض را بر اين بگذاريم که قرار بازداشت موقت مستدل، موجه، مستند، متناسب با اهميت جرم، شدت مجازات و سابقه و وضعيت مزاج، سن و حيثيت متهم باشد، فلسفه بازداشت احتياطي که البته از موارد استثنايي هم هست، اين است که آثار و دلايل جرم از بين نرفته، بين متهمان تباني صورت نگيرد و متهم از دسترس خارج نشود. با اين اوصاف هيچ ماده يي از قانون، نگهداري متهم (شخصي که هنوز اتهامش ثابت نشده و چه بسا بي گناه باشد) در سلول انفرادي را به هر دليل و بهانه يي تجويز نکرده است