زيد بن على بن الحسين پس از حضرت باقر عليه‏السلام شخصيت ممتاز در ميان برادران خود بود. فردى عابد، پرهيزگار، فقيه، سخاوتمند و شجاع به شمار مى‏رفت و به انگيزه امر به معروف و نهى از منكر و خونخواهى جدش حسين بن على عليه‏السلام قيام كرد. كثرت انس او با قرآن سبب توصيف او به «حليف القرآن‏» (هم پيمان با قرآن) شده بود