مولانا به يك جنبه توجه مي‌كند. تفكر ابن‌عربي وسيع در تمام جوانب است. او حتي در فقه هم اين معرفت خود را تسري مي‌دهد. فقه ابن‌عربي همان فقه اسلامي است اما توجه به جوانب باطني و دروني آن شده و نگره‌اي عميق و توحيدي را موجب شده است.

توجه به اين نکته که برخلاف آنچه عامه مي پندارند عرفا به طور مطلق مخالف عقل و عقلانيت نيستند و تنها عقل را در مواردي که قصد شناخت امور ماوراء طبيعت و پي بردن به ذات اقدس الهي را دارد ناقص و نارسا شمرده و آن را نکوهش کرده اند