لطایف عرفانی ماه مبارک رمضان / دکتر محمد رضا ریخته گران
درباره نسبت طاعات و عبادات و ارتباط آنها با آموزه های عرفانی باید گفت که نه تنها روزه بلکه همه عبادات بر اساس سیر و سلوک عرفانی تشریع شده و اگر این سیر و سلوک در عبادات نباشد آن عبادت حیثیت رساندن شخص عابد را به ساحت غیبی وجودش ندارد و صرف عمل ظاهری است که شاید انجام آن فایده چندانی نداشته باشد ؛ اما آن که چرا در عبادات حیثیت ایصال به غیبت است ، به مطلب دیگری برمی گردد که بزرگان عرفان از آن به « خلع و لبس تکوینی » تعبیر می کنند
طبق دستور قرآن و اوراد موظفه ، فقرا افتخار دارند که هر روز هرقدر مسیر است ، قرآن بخوانند و از این مائده الهی فیض ببرند . این وظیفه در ماه رمضان که بهار قرآن است ، مضاعف می شود . بنابر این با شرکت در نماز جماعت و مجالس فقری شب های جمعه و دوشنبه و شرکت در جلسات قرآن ، جان و دل خود را از هرگونه آلودگی پاک و به نور قرآن منور ساخته ، و از این فرصت برای عمل به احکام آن بهره جسته و قرآن را برنامه زندگی فردی و اجتماعی خود قرار دهند
خبرنگار سایت مجذوبان نور گزارش