در این دادگاه، موکل به من و هم‏چنین مستقیماً به دادگاه اعلام می‏کرد که در مواردی که اقرار گرفته شده، برای بعضی از اقاریر، آن‏ها مورد آزار و اذیت و فشار روحی روانی و حتا فیریکی (که مجموع این‏ها از مصادیق شکنجه است) قرار گرفته‏اند. بنا بر حسب اظهارات موکلین‏ام از دادگاه تقاضا کردم، از آن‏جایی که طبق اصل ۳۸ قانون اساسی که شکنجه را ممنوع کرده و اصل ۳۹ این قانون که حتا هتک حرمت متهمین را ممنوع کرده است، در مواردی که موکلین اظهار می‏کنند، شکنجه شده‏اند و این اقرارها تحت شکنجه از آن‏ها سلب شده، بازجوهای ‏‏‏‏‏‏‏‏‏آن‏ها را احضار و با موکلین مواجه حضوری کنند تا این مساله روشن شود و دادگاه این مساله را پی‏گیری کند.