بر این مبادی، می‏بینیم که در قانون اساسی ما هم، حریم خصوصی مورد اعتبار و احترام قرار گرفته است. به موجب اصل بیست و دوم قانون اساسی می‏خوانیم که: «حیثیت، جان، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است.» ماده‏ی دوازده اعلامیه‏ی جهانی حقوق بشر، بر روی این حیثیت و جان پای فشرده و در پیمان‏نامه‏ی مدنی سیاسی نیز روی آن تاکید شده است. اگر نگرش‏مان را ادامه بدهیم، می‏بینیم که یکی از عوامل اصلی انقلاب این بوده که حریم خصوصی به وسیله‏ی ساواک، در موضع استنباط‏های شخصی دولت، مورد تعرض واقع و بدون هیچ اعتباری به آن هتک می‏شده است