خرنامه ( منطق الحمار )
آنان که به ما بیچارگان و « به قاطبه ی زیر دستان صدمه می رسانند از ما خرترند . و مستبدین که نسبت به سایرین به کبر و نخوت و غرور و انیت رفتار می نمایند , به آنها بیشتر صدمه ی روحانی می رسد تا آن کسانی را که طرف ظلم خود تصور می نمایند » . البته نه چنین است ؛ آن کسان از کردار خویش رنج روحانی نمی برند و شرمنده هم نیستند . اما این حرفش با مزه است : این جانور دو پا گمان می کند « اشرف مخلوقات است و آنچه او می پندارد , دیگران نمی دانند . ای انسان مغرور , دانسته باش که آنچه تو می دانی ما نیز می دانیم , و آنچه ما می دانیم شما نمی دانید » .
دينى کردن جامعه فقط با شعائر مذهبى به دست نمىآيد. چرا که مهمترين مبناى حکومت امام علي(ع) عدالت اجتماعى است. دولت فعلى وعدههاى بسيارى براىاين عدالت اجتماعى داده است. ولى به قول مولوي: هان عجب آن عهد آن سوگند کو وعدههاى آن لب چون قند کو؛ اين تورمى که جامعه را فراگرفته کارشناسان اقتصادى بارها اخطار کردهاند با وعدههاى دولت چه مطابقتى دارد؟