دينى کردن جامعه فقط با شعائر مذهبى به دست نمى‌آيد. چرا که مهم‌ترين مبناى حکومت امام علي(ع) عدالت اجتماعى است. دولت فعلى وعدههاى بسيارى براى‌اين عدالت اجتماعى داده است. ولى به قول مولوي: هان عجب آن عهد آن سوگند کو وعدههاى آن لب چون قند کو؛ اين تورمى که جامعه را فراگرفته کارشناسان اقتصادى بارها اخطار کرده‌اند با وعدههاى دولت چه مطابقتى دارد؟
روزنامه حیات نو در مطلبی با عنوان "عهد آن سوگند کو" به یادداشتی از محمدتقى فاضل ميبدي اشاره دارد که در آن به بیان مهمترن وظیفه ای که دین بر دوش عالمان دین نهاده اشاره دارد.
به نظر مى‌رسد واکنش مراجع بزرگوار تقليد بويژه آيت‌الله جوادى آملى در برابر مشکلات اقتصادى مردم از دو جهت بسيار معقول ، منطقى و بجاست.
نخست‌اينکه مهم‌ترين وظيفه‌اى که دين بر دوش عالمان گذاشته آن است که جلوى انحرافات، خرافات و بدعت‌ها را بگيرند و به آن اعتراض کنند.
دوم اينکه انحراف و بدعت فقط در مسائلى چون نماز و روزه اتفاق نمى‌افتد. امروز اگر يک عالم دينى احساس کند که کسى بدون حکم و بى گناه در زندان است بايد براى نجات او سخن بگويد به تعبير آيت‌الله مکارم شيرازى قضات نبايد افراد را به راحتى و بلاتکليف در زندان نگه دارند چرا که حفظ کرامت انسان‌ها واجب است. اما از انحرافات خطرناک ديگر که جامعه را تهديد مى‌کند، انحراف در جريان اقتصادى کشور است. آيت‌الله جوادى آملى بسيار دقيق روى‌اين نکته انگشت گذاشته‌اند.اين سخن چه دقيق و بجاست که «اگر اقتصاد آسيب ببيند دين هم آسيب مى‌بيند و نگهبان اعتقاد مردم اقتصاد آنان است.»اين دقيقا‌اشاره به سخن پيامبر (ص) است که فرمودند «فقر چيزى است که به دنبال آن کفر است.» آيت‌الله جوادى به درستى گفته‌اند که با فقر نمى‌شود مملکت‌دارى کرد.
انحراف ديگرى که ممکن است جامعه و فرهنگ دينى مردم را آسيب‌پذير کند وجود افراد نالايق و ناکارآمد در رأس پست‌هاى کليدى است.
اينکه‌آيت‌الله آملى مى‌گويد: «فقط مشروب‌خوار به جهنم نمى‌رود بى عرضه هم جهنمى است.»اشاره به سخن امام صادق(ع) است که فرمود« براى من فرقى نمى‌کند کسى که در رأس کار قرار گرفت چه خائن باشد و چه بى عرضه.»
آقاى جوادى آملى مى‌خواهند بگويند دينى کردن جامعه فقط با شعائر مذهبى به دست نمى‌آيد. چرا که مهم‌ترين مبناى حکومت امام علي(ع) عدالت اجتماعى است. دولت فعلى وعدههاى بسيارى براى‌اين عدالت اجتماعى داده است. ولى به قول مولوي: هان عجب آن عهد آن سوگند کو وعدههاى آن لب چون قند کو؛ اين تورمى که جامعه را فراگرفته کارشناسان اقتصادى بارها اخطار کرده‌اند با وعدههاى دولت چه مطابقتى دارد؟ به نظر من‌اشکال‌اين است که برخى افراد مى‌خواهند دين را به ابزار قدرت تبديل کنند. هر سخنى را وهر خبرى را با اسم محمد(ص) و امام زمان(ع) شروع کردن کافى نيست. خلف وعده کردن به حساب دين گذاشته مى‌شود ما همواره آرزوها و آمال و توقعات را در سخنرانى‌ها زياد گفته‌ايم ولى به قول‌آيت‌الله جوادى آملى با آرزو و توهم نمى‌توان کشور را اداره کرد.