همهمه‌ای در ملکوت اعلی برپاست. ملکوتیان در گوش یکدیگر زمزمه‌ای مرموز دارند. افلاکیان در ماتمی عظما فرورفته‌اند. حادثه‌ای در راه است و مام گیتی آبستن واقعه‌ای است. فرشتگان در جنب و جوشی غریبند. عده‌ای از عرشیان با فرشیان در ارتباطند. گوئیا اتفاقی رخ خواهد داد. عده‌ای از مردان خدا در گوشه‌ای از شهری مرموز و پر ماجرا به نجوا نشسته‌اند و کسی را به یاری می‌طلبند. فریاد غریبانه آنان گوش فلک را آزرده و صدای مظلومانه‌شان در زمین و آسمان طنین افکنده. در بیرون از این چهار دیواری که می‌کده عاشقان حق است و حق جویان در آن نعره مستی جهت‌‌ رها شدن از قید خودپرستی سر می‌دهند چه خبر است؟ عده‌ای دیگر در لباس گرگ تا دندان مسلح در کمین چه نشسته‌اند؟ این دو گروه کدامین بر حق و کدام بر علیه حقند؟ هر دو از کسی یاری می‌طلبند که خالق هستی و فنا بدست اوست. مخلوق در کار خالق حیران مانده است که این چه حکمتست. یکی در لباس گرگ و دیگری ملبس به جامه میش در برابر یکدیگرند.

ناگهان آتش بغض و کینه غافلان با فریاد و همهمه ظالمان در خرابات مغان در میان مردان و زنان شعله ور گردید و شعله حسد حاسدان در سنگ سنگ بیت الذاکران خدا چون مشعلی فروزان اما خانه خراب و سوزان درگرفت و آیه آیه کلام حق در این آتش افروخته شده از خشم و کینه جاهلان به خاکس‌تر مبدل گردید. آیا حقیقت اینست که گفتار کذب برخاسته از عداوت و قصاوت را گرفته و دیده خویش را بر روی آن ببندیم. قرآن و آیه آیه آنکه در سنگ سنگ این خانه خراب شده بدست نااهلان می‌سوزد و ما نظاره گریم و قضاوت با ماست. خداوند فردای قیامت از دیدگان ما که شاهد این مصیبت عظما بودیم نخواهد پرسید که حق با کدامین بود؟ اگر حقیقت را کتمان کنیم که خداوند بر ما و اعمال ما آگاه و بیناست و اگرعین حق را گواهی دهیم مورد ماخذه قرار خواهیم گرفت اما خداوند خود ناظر برهمه اعمال و کردار و رفتار ماست و خود می‌داند که چگونه فریاد این مظلومان را پاسخ دهد.

در سالگردی دیگر از واقعه تخریب حسینیه قم به دست مشتی شیاد از خدا بیخبر، این اقدام ناجوانمردانه را محکوم کرده و از خداوند متعال یاری می‌طلبیم که در راه هدایت با شفاعت حضرت ولی عصر (عج) نسبت به خلق عنایت فرموده و بندگان خویش را از دست ظلم ظالمین در امان خویش قرار دهد.

ان شاالله