متن‌ نامه بدین شرح است: محضر حضرت آقای دکتر نورعلی تابنده. تصدقت شویم، در مکتب شما آموختیم «لیس فی‌الدار غیره دیّار» و از همین رو آن‌هنگام که در پی نگرانی نسبت به تعرض به دولتسرای حضرتتان، گلستان هفتم از خونمان رنگین شد جز نگرانی شما خاطر خویش را از هیچ گزندی مشوش نکردیم. اکنون نیز این احکام سنگین و غیرقانونی نه‌تنها کاممان را تلخ نکرد که سبب افتخارمان شد.

۱۱۰ روز از حصر آشکار پیر و مولای غریب درویشان به دست تمامیت‌خواهان گذشته است. پس از ۱۱۰ روز با وعده‌های دروغین و انتظار کشنده برای ملاقات درویشان با حضرت آقای دکتر نورعلی تابنده (مجذوبعلیشاه) بیانیه‌ای صادر می‌شود که باز هم پیروان و دوست‌داران او را به سکوت ترغیب می‌کند و فهم و شعور جامعه درویشی را به سخره گرفته و مانند تمام این سال‌ها مساله حصر ایشان را انکار کرده و اسف‌بارتر این که یاران باوفای ایشان را عده‌ای فریب‌خورده و فتنه‌گر معرفی می‌کند.

درویشان زندانی در زندان‌های تهران بزرگ و قرچک در نامه‌ای به آقای دکتر نورعلی تابنده قطب درویشان، مراتب اعتراض