نامه درویشان زندانی به حضرت آقای دکتر نورعلی تابنده مجذوب‌علیشاه

درویشان زندانی در زندان‌های تهران بزرگ و قرچک در نامه‌ای به آقای دکتر نورعلی تابنده قطب درویشان، مراتب اعتراض خود به حصر غیرقانونی ایشان را ابراز کردند. متن‌ نامه بدین شرح است: 

محضر حضرت آقای دکتر نورعلی تابنده  

تصدقت شویم، در مکتب شما آموختیم «لیس فی‌الدار غیره دیّار» و از همین رو آن‌هنگام که در پی نگرانی نسبت به تعرض به دولتسرای حضرتتان، گلستان هفتم از خونمان رنگین شد جز نگرانی شما خاطر خویش را از هیچ گزندی مشوش نکردیم.
اکنون نیز این احکام سنگین و غیرقانونی نه‌تنها کاممان را تلخ نکرد که سبب افتخارمان شد.

من از این بند نخواهم به در آمد همه عمر
بند پایی که به دست تو بود تاج سر است

و اما هنوز ما نگرانیم، نگران حضرتعالی که در حصر و بازداشت خانگی به‌سر می‌برید و درویشان و دوستداران شما از دیدارتان محرومند. و به امید آن روز که عدالت جای بی‌عدالتی را بگیرد گام‌های خویش را به عنایت شما استوار ساخته و به انتظار ایستاده‌ایم.

چنانت دوست می‌دارم که گر روزی فراق افتد
تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم

ارادتمندان دربند شما              
زندان‌های تهران بزرگ و قرچک