اتحاد در عمل
در بستری از تعقل، آگاهی و تفکر، این دو میزان و صفت “شدت” و “رحمت” توأمان و با یکدیگر اگر در جان سالک همراه شد، وساوس شیطان در ذهن او کارگر نمی‌افتد و دغدغه‌های ایمانی در او کمرنگ نمی‌شود و به میل نفس درک شرایط نمی‌کند و در فضای شبهه عقل ایمانی را به کار می‌گیرد و توکل به خدا می‌کند و در برهوت شک و تردید سرگردان نمی‌شود تا حلقه‌های دود بلا را ابر پر باران تصور کند و در تشخیص راه خیر از شر دچار اشتباه نمی‌شود و مروارید مقصود را از صدف کلام حق بیرون می‌آورد و…
1396-03-02
بدون دیدگاه
