حقيقت شيعه، رسيدن به آزادگي است
پس ما معتقديم هر زماني نوبت سلطنت اسمي از اسماءالله است. اسم به همان معنايي كه معصوم فرمودند: «نحناسماء الحسني …» شيعه حقيقي كه همان شيعه اثنيعشرياند با اين اعتقاد دور ولايت را ميرسانند به ولايت حضرت وليعصر(عج) كه در پس پرده غيبت از انظار ظاهري هستند اما به طريق نيابت خاصه و عامه خود، سايه خود را بر سر شيعيان خود ميگسترانند. در دوران غيبت 2 سلسله در نيابت خاصه ولايت جاري ميشود؛ يكي علماي مجاز در روايت كه علماي احكامالله هستند و ديگر علماي مجازين در درايت كه عالمان ساحت معنويت و علوم قلبياند كه عالم باللهاند. اجازه هر دو اين سلسلههاي جاري شده بايد به امام معصوم منتهي شود و از طريق اين دو سلسله است كه افراد ميتوانند به ساحت حقيقت معنويت دين راه پيدا كنند.