اگر ديده‌ي عبرت‌بيني باشد، از وقايع مشابه و خسارت‌بار ديگري كه از يك سو، هستي ايران و ايرانيان را مي‌تواند بسوزاند، و از سوي ديگر، كشورهاي غربي را در معرض رفتارهاي خشونت‌بار معترضان به سياست‌هاي غيرمنطقي ايشان قرار دهد، مي‌توان جلوگيري كرد. مسئولان كشور و عقلا و روشنفكران جامعه در برابر خطرهايي كه كشور را تهديد مي‌كند، هميشه مسئول‌اند و بايد به حاكمان هشدار دهند و آن‌ها را از قرار دادن كشور در معرض خطرهاي غيرقابل گريز، نهي‌كنند كه هيچ منكري از آن بدتر نيست و هيچ گناهي بزرگ‌تر از سكوت و بي‌تفاوتي در برابر چنين منكراتي نيست(فاعتبروا يا اولي الأبصار).