آناني كه هرگونه تخلف از قوانين را براي خود مجاز دانسته و با اتهاماتي بي‌اساس و بدون مدرك، مخالفان را در محاكم غير قانوني به محاكمه مي‌كشند و با بازداشت‌هاي غير قانوني و شكنجه‌هاي جسمي و روحي، برخلاف موازين شريعت محمدي(ص) كه به دروغ مدعي آنند و برخلاف قوانين رسمي كشور (كه از نظر شرعي نيز به عنوان «عهدوپيمان» شناخته مي‌شوند و نقض آن‌ها «گناه كبيره» است) اعترافات دروغين مي‌گيرند و آن را از رسانه‌هاي صوتي و تصويري منتشر مي‌كنند، شايستگي هيچ عنواني جز عنوان «مفسدان سياسي» را ندارند.