یک کسی هر جا می رود ، به قول آن شعر که : « در هر چه نظر کردم سیمای تو می بینم . » ، در آن درجه ، همه جا می تواند برود . معمولاً هر مجلسی که ما می رویم ، رفتارمان باید به مقتضای آنجا باشد . نه اینکه در سایر مواقع آزاد هستید خلاف شرع انجام بدهید ،‌ نه ! هیچ وقت آزاد نیستید . ولی در مجلسِ درویشی به یاد بیاورید که آن شرط اوّل در بیعت ،‌ رعایت احکام شرعی بوده است . حالا چطور در مجلسی که متعلّق به خداوندی است که از شما بیعت گرفته ، می روید و جلوی خود او این کار را می کنید .