علم و فرهنگ بازیچه سیاست- اختصاصی مجذوبان نور

عدم درک مباحث فکری، علمی وتخصصی و استنباط  نادرست از مولفه های درست ، نتیجه عقول ضعیف متحجرانی است  که در هر محیط و فضایی اظهار وجود می کنند و به یکباره بیانات  محققی را معادل وحی و وی را ابراهیم زمان می خوانند و دانشمند دیگری را به گمراهی متهم می نمایند.

مقدمه

پاسداری از نظام فکری جامعه و احترام به باورهای  فرهنگی و حفظ فضای اعتقادی حاکم بر مردم تا زمانی که مانع تضارب آراء و در نتیجه مانع رشد و کمال جامعه نشود قابل تقدیر است.  اما آنگاه که این مواظبت و پاسداری ایجاد تعصب کور مینماید و به باورهای نادرست رایج قداست می بخشد و گوش ها را از شنیدن وعقلها را از فهمیدن  باز میدارد  و یا به هراس می اندازد و کلام و فکر را در ترازوی قیاس و توهم ، حرام و حلال میکند و خرد را از فرد و جامعه میگیرد، نه تنها قابل تقدیر نیست بلکه می توان گفت این  مشی مروجان رکود و جمود است و روش و ابزار سیاست در تحکیم قدرت می باشد. اگر به عملکرد این جریان  به دقت توجه نماییم اثر انگشت غول سیاست و تنگ نظری را در تمامی حوزه های فکری و فرهنگی خواهیم دید و آن وقت است که" نظریه پردازی" و " شکوفایی و نوآوری" فراموش می شود و تفکر و عقل آدمی دچار انحطاط می گردد.  

برای نمونه اگر از متفکر بزرگ همچون مولانا تجلیل میشود نه از جهت افکار والای دینی و یا وسعت بینش وی در اصول دین است بلکه برای بهره برداری و استفاده سیاسی در خارج از مرزها ست زیرا بوضوح مشاهده میشود آن کسانی که در امور دینی صاحب عنوان ومقام می باشند مولانا و رهروان او را تکفیرو انکار میکنند . البته به لحاظ سیاسی این مخالفتها بر یک  منطق و استدلال درست استوار است ،زیرالازمه پذیرش تفکر و مکتب مولانا نفی خرافات و سنتهای ایستا، دراعتقاداتیست که مردم سالها بنام دین پذیرفته اند.و حاصل آن تبیعیت بی چون و چرای آنهاست.

و اما اصل موضوع

کتاب "حسن بصری گنجینه دارعلم و عرفان"، تالیف دانشمند محترم آقای اکبر ثبوت عضو  هیئت علمی دایرة المعارف علوم اسلامی، چندی پیش منتشر گردید .

 این اثر علمی وتحقیقی ، موجی از مخالفت علیه تصوف، نویسنده و انتشارات حقیقت را بدنبال داشت. افراط درمخالفت علیه عرفا و بزرگان تصوف  به جهت تعصبات بی دلیل !! ویا دفاع مقلدانه از آراء بعضی از خواص و یا ترس  از ویرانی زندان باورهای اشتباه،  باعث گردید که در مقابل یک اثر ارزنده و محققانه شاهد برخوردها و موضع گیریهای غیر اصولی باشیم.

علت این حرکتها دقیقاً به این خاطر  است که حسن بصری  از بزرگان عرفان و تصوف است و تایید او به هر عنوان در تضاد با تبلیغات و القائاتی خواهد بود که سالها عده ای تلاش نموده اند تا  بزرگان عرفان و تصوف را مخالف تشیع و اسلام نشان دهند.

در 28 خردادماه سال جاری در سرای اهل قلم، جلسه ای با حضور آقایان دکتر نصرالله حکمت، دکتر شهرام پازوکی، استاد اکبر ثبوت و جمعی از علاقه مندان  برگزار شد. جدا از اینکه چه مطالبی بین سخنرانان و حضار رد و بدل گردید، باید گفت که همگی نسبت به اهمیت کتاب و زحمات نویسنده آن متفق القول بوده و به علت اهمیت موضوع، گزارش این جلسه در بسیاری از خبرگزاری های کشور منعکس گردید.

در روزهای بعد، مباحث انجام شده در آن جلسه، مورد تحلیل سیاسی قرار گرفت.  مخالفین تصوف  به دلیل  درک ناصحیح و از پیش تعریف شده خود از شخصیت حسن بصری، سخنان آقای دکتر حکمت و نظرات شخصی ایشان  در نقد این کتاب را حجت و  دستاویز خود قرار داده و به صورت غیر علمی آن سخنان را تفسیر به رأی کردند تا بدانجا که خود آقای دکتر حکمت در صحبت با آقای ثبوت نسبت به هیاهوی بپا شده اظهار تأسف نمودند.

در مورخ 8 تیر 1387 نیز در نشریه کتاب هفته، نامه تشکر آمیزی چاپ شد که قبل از بیان هرگونه مطلبی توجه شما را به آن جلب می کنیم.

استاد ارجمند و فرهیخته جناب آقای دکتر نصرالله حکمت

چگونه می توان شکر این نعمت را گزارد که هنوز هم در عرصه قلم و سخن، مسیحا نفسانی وجود دارند که جان افسرده را روح و روان می بخشند.

بت شکنانی که ابراهیم وار، در صحنه حاضر می شوند و اصنام ساخته شده بت پرستان و بت گران را فرو میرزند.

کار شما و سخن شما در جلسه ­ی نقد ((حسن بصری)) تألیف استاد ثبوت در سرای اهل قلم همانگونه بود که بایست.

وجودتان سبز و برقرار

سید محد محدث، سید علی رضا علوی طباطبائی، سید ملک محمد مرعشی، محمد بهشتی، علی مستوفیان، محمد رضا روستا، سید محمد حسین فقیه ایمانی، عبدالرضا بارفروش، محمد باقر نحوی، جعفر توانا، فرج اله عفیفی، سید عباس وعیدی، علیرضا سعادت، جواد انتظاری، علیرضا کشوری، مجید محمودی، دکتر آرمین شیروانی، شهاب الدین کاکوئی

امضاءکنندگان نامه تشکرآمیز- چه آنها که شخصیت حقیقی و حقوقی دارند و چه آنها که به اسامی مجهول می باشند- همه از یک گروه مشهور مخالفان تصوّف هستند که نه تحقیق علمی بلکه تخریب حساب شده را مقصود خود قرار داده اند.***

آنان کسانی هستند که دیگرانی را تحت حمایت مالی خود قرا داده و به نام ایشان کتاب منتشر می کنند. کسانیکه  چون دیو ، انگشتر سلیمان را می دزدندو خوان حیدری را با سوء استفاده از نام حسین(ع) به یغما می برند و در زیر ردای سیاه خویش خود را مخفی می کنند.

امیدواریم که از این جهل بیرون آمده و بدانند که:

فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید               شرمنده رهروی که عمل بر مجاز کرد

نه آقای دکتر حکمت، چنانکه خود فرمود، تشکر منافقانه آنها را نیاز دارد و نه به مقام علمی آقای استاد ثبوت- با توجه به انتقادهای تخریبی از شخصیت ایشان که پیشه هیاهوکنندگان است- خدشه ای وارد می شود. همه می دانند که هیاهوکنندگان که هستند و به دنبال چه می گردند.

عدم درک مباحث فکری، علمی وتخصصی و استنباط  نادرست از مولفه های درست ، نتیجه عقول ضعیف متحجرانی است  که در هر محیط و فضایی اظهار وجود می کنند و به یکباره بیانات  محققی را معادل وحی و وی را ابراهیم زمان می خوانند و دانشمند دیگری را به گمراهی متهم می نمایند.

کاش کسانی بودند که به نقد علمی و محتوایی کتاب دست می زدند.

کاش میدان اندیشه ، مباحثه و تحقیق ، با میدان رزم و جنگ اشتباه نمی گرفتیم و حضور ادب ، احترام و عقل و منطق  جای خود را به توهین و تهدید و یارگیری و لشکرکشی نمی داد.   

کاش با ایجاد یک  فضای فرهنگی سالم  و بدوراز تعصبات، در تدوین و نگارش کتابهای ارزشمند و ارتقاء سطح  آگاهی جامعه تلاش می نمودیم.

کاش اصول اسلام و تشیع را براساس تحقیق و عقل و علم و معرفت باور می نمودیم و در اصول تقلید نمی کردیم تا بخاطر انتشار یک کتاب برآشفته نشده و دین خود را بر باد رفته نمی دیدیم !!

کاش در نفی و اثبات شخصیتهای دینی و فرهنگی دچار افراط و تفریط نمی شدیم و قبول و رد افراد تابع تحمیل شرایط سیاسی قرار نمی گرفت.

و در پایان  کاش به شعور مخاطبان احترام  گذاشته و آزادی و حقوق انسانها را در قضاوت و انتخاب عقاید خود رعایت می نمودیم !!!

***برای آشنایی مختصر با فعالیتهای فرهنگی!!! گروه مزبور به جدول زیر توجه فرمائید: