با گذشت چهار ماه از انتقال حدود ۷۵ نفر از زندانیان امنیتی- سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین به قرنطینه بند هفت، وضعیت نگهداری این زندانیان روز به روز وخیمتر میشود. وضعیت این زندانیان در تناقض با آیین نامه زندانها و اصول اولیه حقوق شهروندان در قوانین ایران است و این ۷۵ زندانی سیاسی فاقد حقوق اولیه یک زندانی در این بند هستند.
به گزارش کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران، منبع این خبر با اشاره به اینکه محل نگهداری این زندانیان فاقد روزنهای به هوای آزاد است، گفت که محل نگهدای زندانیان زیر زمین ساختمان بند هفت است که قبلا قرنطینه زندان اوین بوده است: «آنجا چهار اتاق دارد که هیجکدام ازاتاقها پنجره ندارد و دریچههای کوچک اتاقها هم که هم سطح کف زمین است مسدود شدهاند. از آنجا که تخلیه فاضلاب بهداری طبقه فوقانی زندان پشت این دریچهها اتفاق میافتد و کامیونهای حمل غذا و اجناس زندان نیز برای تخلیه و بارگیری در مقابل این دریچهها پارک میشود و مرتب پر از دود و سروصدا است هیچ امکانی برای باز شدن دریچهها باقی نمیگذارد.»
وی ادامه داد: «این شرایط باعث شده که زندانیان این بند در محیطی مرطوب زندگی کنند. بند پر از حشرات گزنده مثل ساس است که باعث بروز تشدید بیماریهای قلبی، تنفسی و پوستی برای زندانیان شده است. این ۷۵ نفر در هوای راکد و ناسالم بند شب را روز میکنند و روز را شب.»
این منبع با اشاره به اینکه زندانیان قرنطینه بند هفت از حق هواخوری محروم هستند گفت: «قرنطینه بند هفت فاقد هواخوری است و زندانیان این بخش حتی مجاز به عبور و مروز در محیطهای هواخوری بخشهای دیگر زندان نیستند. این موضوع باعث شده که این زندانیان به غیر از روزهای شنبه که برای دقایقی برای انتقال به سالن ملاقات از آنجا خارج میشوند، به طور کل از نعمت نور آفتاب، فضای سبز، جریان هوای سالم و امکانات خشک کردن لباس و پیاده روی ضروری محروم بمانند.»
این منبع مطلع با اشاره به فقدان امکانات ورزشی و تفریحی برای زندانیان این بند گفت: «زندانیان قرنطینه بند هفت از ورزش در فضای باز، استفاده از سالنهای فوتبال و والیبال زندان نیز محروم هستند در حالیکه بقیه زندانیان بندهای زندان اوین به طور کامل از این امکانات به صورت روزانه برخوردار هستند.»
از نظر بهداشتی نیز این بند در وضعیت اسف باری به سر میبرد: «چهار دستشویی ایرانی و چهار دوش حمام زنگ زده در این بند وجود دارد که در اکثر روزها آب گرم نیز وجود ندارد و مواد شوینده نیز مرتب به بند وارد نمیشود. بنابراین تصور کنید که زندانیان در چه وضعیت بهداشتی به سر میبرند.»
این منبع همچنین در مورد تغذیه زندانیان این بند گفت: «کیفیت نامناسب غذای زندان موضوعی است که بین همه زندانیان مشترک است اما آنچه زندانیان قرنطینه را در وضعیت اسفباری قرار داده، قطعی مکرر و تقریبا همیشگی گاز چراغ خانه کوچک آن است. آنها غیر از آنکه قادر به تهیه آب جوش برای درست کردن چای نیستند، امکانی برای طبخ غذا هم ندارند. زندانیانی که از لحاظ بیماریهای گوارشی مجبور به پخت غذای شخصی خود هستند و وقتی در بند ۳۵۰ بودند خودشان غذا درست میکردند الان در وضعیت بسیار نامناسبی به سر میبرند.»
به گفته این منبع علاوه بر اینها فروشگاه زندان به طور نامنظم و به ندرت میوه و سبزیجات میآورد و به همین دلیل گاهی تا سه هفته زندانیان قادر به خرید و خوردن میوه و سبزیجات نیستند که در کنار عدم دسترسی به آفتاب، هوای سالم و عدم اجازه ورزش و هواخوری وضعیت جسمی زندانیان را به شدت ناگوار کرده است.
این منبع همچنین در مورد وضعیت داروهای بهداری زندان اوین نیز به کمپین گفت داروهای که به زندانیان قرنطینه بند هفت داده میشود حتی در مواردی که آنها سرما خوردگی معمولی دارند، همگی خرد شده و بدون بسته بندی است در حالیکه هیچکدام از زندانیان این بند سابقه اعتیاد به مواد مخدر یا متادون را ندارند.
علاوه بر اینها زندانیان بند هفت زندان اوین اجازه مکاتبات معمولی ندارند. طبق قانون زندان، زندانیان مجازند با نظارت زندان با مراجع رسمی و یا خانوادههای خود مکاتبه داشته باشند اما ۷۵ زندانی قرنطیینه بند هفت فاقد این اجازه نیستند در حالیکه اینگونه محدودیتها در بندهای دیگر زندان اوین وجود ندارد.
در این بند زندانیانی مانند سعید متینپور، عبدالفتاح سلطانی و امید کوکبی حضور دارند که بارها خود و خانوادههایشان از مسولان خواستهاند تا به دلیل بیماریهای متعدد به بیمارستان منتقل شوند با این حال در بسیاری از مواقع با سکوت مقامات قضایی مواجه شدهاند.