مصطفی معین
“فرخنده” دختر جوان افغانی، دو روز مانده به نوروز فرخنده و سال نو، قربانی تحریک و فتنه انگیزی خونین یک”ملای تعویض نویس” شد که از محل فروش “بلاگردان”به افراد ارتزاق می کرد.او در رشته شرعیات تحصیل می کرد و به گفته پدرش که مهندس بهداشت است، به ارزش های دینی و خلاقی پایبندی داشت و می خواست به حرفه معلمی مشغول شود. فرخنده پس از مشاجره با دعانویس فوق و اعتراض به سرکیسه کردن مردم فقیر، به ادعا و اتهام سوزاندن قرآن، در برابر چشمان تماشاگر پلیس زیر سنگباران ، لگد کوب و عبور چند باره ماشین از روی بدنش به صورت فجیع به قتل رسیده و به آتش کشیده می شود! ابتدا با تهدید پلیس خانواده او اعلام می کنند که او بیمار روانی بوده است و امام جماعت مسجد محل نیز از این اقدام ننگین اراذل و اوباش در جهت دفاع از مقدسات دفاع می نماید. خوشبختانه به یمن وجود اینترنت و شبکه های اجتماعی و اطلاع رسانی در فضای مجازی، موضوع به سرعت در سطح ملی و جهانی انعکاس می یابد و فعالان مدنی و حقوق زنان به اعتراض و تظاهرات دست می زنند. پیکر سوخته و متلاشی فرخنده بر دوش زنان آزاده و غیرتمند افغانی تشییع و به خاک سپرده شده و در محل دفن درختی به عنوان بزرگداشت نماد مبارزه با جهل و خرافه و دین فروشی کاشته می شود.
در ایام شهادت حضرت زهرا(س) به عنوان نماد ستم ستیزی و الگوی زن مسلمان، این فرموده پیامبر اکرم(ص) را به یاد
بیاوریم که “اگر کسی فریاد دادخواهی مسلمانی را بشنود و به او پاسخ ندهد، در مسلمانی او باید تردید نمود”! و اینکه طبق آیه شریفه قرآن کریم “کشتن مظلومانه یک انسان با کشتن همه انسانها برابرست”(مایده – ۳۲).
در اینجا،به سهم خود با خانواده زنده یاد “فرخنده”، جامعه زنان و مردم افغانستان اظهار همدردی میکنیم. بنظرم، در زمینه رفع تبعیض و خشونت و مطالبه حقوق مدنی، سیاسی – اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و بویژه حضور زنان در مجلس قانون گزاری، دولت و مسولیت های قضایی و تصمیم گیری ؛ زنان افغانی و سایر کشورهای همجوار نسبت به بانوان ایرانی نقش، تحرک و مشارکت بیشتری را کسب نموده اند.
عضویت فعال در نهاد های مدنی، تشکل های سیاسی و شبکه های اجتماعی در فضای مجازی، می تواند زمینه ساز رفع خشونت و تبعیض، برابری حقوق و عدالت همه جانبه در ارتباط با زنان و جامعه ایرانی باشد.
