صبح جمعه ۱۱-۲-۹۴ (مطابقت اعمال با تعالیم حضرت علی (ع) – آقایان)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

این ایام مقارن تولد حضرت علی(ع) هست و به قول آن عارف که می‌فرماید: «ایام از تو مبارک شد، نه تو از ایام» هر یومی که به علی منسوب باشد مبارک است. هر یومی و قومی با علی و پیروان علی بغض داشته باشد نامبارک است. علی(ع) در خاندانی به دنیا آمد که فرزند بر پدر و پدر بر فرزند مرتباً دارای مقامات معنوی بودند ولی ما بعد از این که یادآوری می‌کنیم باید سرمان را پایین بندازیم به خودمان بگوییم:

گیرم که پدر تو بود فاضل / از فضل پدر تو را چه حاصل

جایی که ما با علی و خدای علی (خدای علی که می‌گوییم نه اینکه خداها متفرق است یعنی خدایی که علی می‌شناسد ما چشم بینایی نداریم که ببینیم) اسم‌مان این است که پیرو علی هستیم ولی از قرآنی که بالای سر علی است و قرآنی که در روح علی است غافلیم. از قرآن همان قرآن معاویه می‌فهمیم که بالای نیزه هست.

علی (ع) دو گروه نصایح داشتند. غیر از نصایح خانوادگی وصایایی که به نور چشمانش بزرگان ما حسنین فرمود، فرمایشاتی که به دوستان گفت. غیر از آن علی هم معلم اسلام بود و فرد‌فرد مردم را تربیت می‌کردند. ولی در عین حال معلم آن جامعه‌ای هم بود که افراد با هم هستند. یک گروه نصایح دارد در مورد قاضی و حکومت که مربوط به جوامع بشری است. یک گروه نصایحی که به ما گفته است یعنی در واقع خود حضرت مشخص فرموده است که وظایف اجتماعی و حکومتی جدا از وظایف شخصی است (دو تا نیست ولی جدا هستند) ما اگر خودمان را مقایسه کنیم در هر یکی از این فرمایشات [نا امید می‌شویم] البته مقایسه و این‌که افراد با دیگران خودشان را مقایسه کنند و ارزیابی کنند غلط است ولی فرمایش علی غیر از آن است علی خودش مقایسه شده و از طرف خدا پذیرفته شده است. مولوی می‌گوید:

از علی آموز اخلاص عمل  /  شیر حق را دان منزه از دغل

ای علی:

تـو ترازوی احد خو بوده‌ای  /  بـل زبانه هر ترازو بوده‌ای

خودمان را با فرمایشات و کارهای علی که فرمود و توصیه کرده است انجام دهیم و مقایسه کنیم خیلی عقب هستیم. باید خیلی ناراحت بشویم و به قول بعضی‌ها مأیوس از خودمان شویم بعید نیست. در پند صالح در خلاصه صفات مؤمنین در آخر فرموده‌اند مقایسه ما را مأیوس از خودمان نکند برای اینکه چنان تفاوت ما با آنچه علی فرموده است زیاد است که امید به رفعش خیلی مشکل است. به هر جهت این ایام چون نام علی گفته می‌شود ان‌شاءالله ما مقایسه‌ای از آن کنیم، چه مقایسه‌ی فرد ما، چه مقایسه جمع ‌ما، آن فرد و جامعه‌ای که علی در نصایحش نشان داده است. ان‌شاءالله بکوشیم تا آن چه نقیصه داریم به مرحمت الهی و به شفاعت علی متوجه شویم و خودمان را به کمال انسانیت، کمال عرفان مجهز کنیم ان‌شاءالله.