فخرالسادات محتشمی پور، زندانی سیاسی سابق و همسر سید مصطفی تاجزاده، در نامه ای به فرمانده کل سپاه، از او خواست دستور دهد که یادداشت ها و نامه هایی را که در دوران حبس نگاشته و در هنگام خروج از زندان توقیف کرده اند، به وی بازپس دهند.
به گزارش کلمه، وی یادآور شده است: در همان مدت کوتاهی که در دل زندان اوین زندانی سپاه بودم و مدت کوتاه تری که نبشت افزار در اختیار داشتم، همزمان با ختم قرآن کریم و نیز مطالعه نهج البلاغه مولی علی (ع) اقدام به یادداشت برداری از آن دو گنجینه وحی و معارف و حکمت ها نمودم. افزون بر آن نامه هایی برای همسر عزیزتر از جان و مادر مهربان و اشعاری هرچند ناپخته و نامووزن اما برآمده از عمق جان بر آن برگه ها و در صفحاتی از دفترچه ام نگاشتم که هنگام بیرون آمدن از زندان مأمورین مرا از همراه داشتن آن منع کردند.
متن این نامه بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
“اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الی مَرْضاتِکَ و جَنّبْنی فیهِ من سَخَطِکَ و نَقماتِکَ و وفّقْنی فیهِ لقراءهِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین”
(دعای روز دوم ماه رمضان)
فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
با سلام و احترام
با پوزش از این که در ایام ماه مبارک رمضان مصدع اوقات شریف شده و در این عریضه به علت این که نمی دانم خطاب به چه کسی باید بنویسم شما را خطاب قرار داده ام!
مستحضرید که این جانب در ادامه پی گیری های مربوط به بازداشت و بازجویی های غیرقانونی و نامتعارف و نیز کشاندن به دادگاه نمایشی و دربازداشت انفرادی بودن هنگام اجرای حکم همسر آزاده دربندم سید مصطفی تاجزاده با شکایت سپاه مدت ۴۵ روز در بند دو الف افتخار زندانی سیاسی بودن را داشتم. طی این مدت از حقوق اولیه خود از جمله دیدار با همسرم محروم بودم و از داشتن کتاب حتی نهج البلاغه، که با اصرار و تهدیدهای من بالاخره در روزهای پایانی در اختیارم گذاشته شد و نیز هرگونه نوشت افزار، که پس از شکستن اعتصاب غذا سرانجام چند برگه A4 و یک خودکار به من داده شد و بعد هم توانستم درخواست خرید یک دفترچه با پول خودم را بدهم، محروم بودم.
جناب آقای فرمانده
به اطلاع می رسانم که این جانب در همان مدت کوتاهی که در دل زندان اوین زندانی سپاه بودم و مدت کوتاه تری که نبشت افزار در اختیار داشتم، همزمان با ختم قرآن کریم و نیز مطالعه نهج البلاغه مولی علی (ع) اقدام به یادداشت برداری از آن دو گنجینه وحی و معارف و حکمت ها نمودم. افزون بر آن نامه هایی برای همسر عزیزتر از جان و مادر مهربان و اشعاری هرچند ناپخته و نامووزن اما برآمده از عمق جان بر آن برگه ها و در صفحاتی از دفترچه ام نگاشتم که هنگام بیرون آمدن از زندان مأمورین مرا از همراه داشتن آن منع کردند و گفتند این جا به رسم امانت می ماند. البته بازجوی محترم موسوم به عماد یا احمدی هم نامه ها و یادداشت های مرا حین بازجویی ضبط نمود و گفت نزد من امانت است و من قرائت آن ها را جز خودش بر هرکس دیگری حرام کردم.
اما هدف از نگارش این عریضه، پس از گذشت ۵ سال، آن است که دستور بفرمایید با توجه به این که بخشی از عمر من یا به عبارتی تنها حاصل آن بخش از عمر من نزد همکاران عزیز شما امانت مانده است در حالی که به آن ها نیاز دارم، دستور فرمایید در این ایام مبارک امانت را به فوریت به صاحب آن بازگردانند. یادآوری می کنم جناب آقای موسوم به کریمی جانشین آقای نبوی رابط قوه قضائیه و سپاه که از دسترس ما خارجند، درجریان امر هستند و می توانند راهنمایی های لازم را بفرمایند.
با تشکر و آرزوی توفیق
فخرالسادات محتشمی پور
۲۹ خردادماه برابر با دوم رمضان المبارک ۱۳۹۴
منبع: irangreenvoice.com