شیرین عبادی، برندهٔ جایزهٔ صلح نوبل در نامه‌ای سر گشاده به حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، ضمن ابراز خوشحالی از آزادی زندانیان ایرانی-آمریکایی نوشت: “امیدوارم روزی نوبت آشتی با ملت شریف ایران فرا رسد و به”شیرینی” آن آشتی‌کنان، شاهد باز شدن درهای زندان و آزادی کلیهٔ زندانیان سیاسی و عقیدتی باشیم.”
به گزارش مرکز حامیان حقوق بشر، خانم عبادی در بخشی در این نامه با اشاره به ادامهٔ حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی نوشت: “حکومت ایران با دشمن ٣٧ سالهٔ خود آشتی کرد و من در حیرتم چرا نمی‌تواند با مردمِ خود آشتی کند؟ اگر شورای امنیت ملی می‌تواند خبرنگاری را که گروگان گرفته شده به “شیرینی” آشتی‌کنان با آمریکا آزاد کند چرا نمی‌تواند استاد دانشگاه و زنی هنرمند چون زهرا رهنورد را آزاد کند؟ اگر قوهٔ قضائیه می‌تواند سعید عابدینی را که گناهش فقط اعتقاد مذهبی او بوده، به خاطر داشتن تابعیت آمریکایی آزاد کند، چرا برای آزادی مهدی کروبی که جرمش صرفاً اعتراض به نتایج انتخابات بوده اقدامی نمی‌کند؟ اگر آقای ظریف می‌تواند با ابر قدرتی چون آمریکا چانه زند تا چند تاجر ایرانی را از زندان‌های آمریکا آزاد کند، چرا این کار را برای آزادی زندانیان وقایع سال ۱۳٨٨ نمی‌کند؟”
خانم عبادی با اشاره به زندانی بودن گروهی از فعالان سیاسی و دانشجویی در ایران گفته که در حقیقت، آنها به نوعی “گروگان مأموران امنیتی” هستند و با ابراز تأسف از زندانی بودن این افراد آورده است: “متأسفم که سایر زندانیانی که فقط تابعیت ایران را دارند باید مظلومانه در زندان بمانند.”
برندهٔ جایزهٔ صلح نوبل این سوأل را مطرح کرده که چه زمانی نوبت آشتی با ملت ایران می‌رسد، که متعاقب این آشتیِ ملی “گروگان‌های وزارت اطلاعات از جمله امید کوکبی(نخبهٔ جوان)، عبدالفتاح سلطانی(وکیل دادگستری)، نرگس محمدی(فعال مدنی)، بهاره هدایت(فعال دانشجویی)، عیسی سحرخیز(روزنامه‌نگار)، سعید مدنی(فعال سیاسی) و ده‌ها تن دیگر که در زندان‌ها بسر می‌برند، آزاد شوند؟”
منبع: بی‌بی‌سی فارسی