لَقَدْ مَنَّ اللَّـهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (ترجمه: به یقین، خدا بر مؤمنان منت نهاد [که] پیامبری از خودشان در میان آنان برانگیخت، تا آیات خود را بر ایشان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد، قطعاً پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند) [آل عمران–۱۶۴]
در چنین روزی محمدبنعبدالله، آخرین حلقهی امامت و ولایت در دیانت مسیح، در سرزمین عربستان ظهور کرد و از سوی خداوند به پیامبری مبعوث شد. عیسیبنمریم(ع) نوید آمدن او را از قبل داده بود و سالکان راه توحید در انتظار ظهورش بودند. ۴۰ سال او تحت تربیت صوری و معنوی مرشد خویش جناب ابوطالب، مراحل سلوک را طی کرد، ریاضت کشید و با عنایت و توفیق خداوندگارش به مقام شهود می رسد، سمیع و بصیر میشود و از عقل جزئی میگذرد و به عقل کل میرسد و مأمور هدایت بنی آدم میگردد. روز مبعث، روزی است که محمد بر عالم ملکوت چشم میگشاید و در مقام روحالله و کلیمالله قرار میگیرد و از سوی پروردگارش مأمور برانگیختن و بیداری خردهای خفته در جهل و شرک میشود. مبعث یک روز ثابت و خاص نیست، بلکه نشانهای از رشد و جهش جان محمد(ص) از مقامی به مرتبهای دیگر است و اشارهای برای مؤمنین و اهل سلوک است که برای سیر در عالم ملکوت، راه او را بپویند.
روز مبعث، قیامت و محشر اندیشههای خرافی است. روز مرگ توهم و خیالات باطلهایست که انسانیت را به بردگی کشانده است. روزی است که نقاب و پردههای قداست از چهرهی استحمار و مفتیان و علمداران دروغینِ دینساز برداشته میشود. مبعث روز عزای هبل و تمام خدایانِ دستساز بشریست. مبعث روزیست که دریای روح محمد به تلاطم میافتد و موجهای بلند این اقیانوس، تاریخ بشریت را در مینوردد. محمد اسوه و الگوی همهی تسلیمشدگان و مسلمانان است. او معلمی است که از شاگردانش در همهی ادوار زمان و هر مکان که هستند، بعثتی تازه میخواهد تا سر از سجدهی هر بتی و هر بتسازی بردارند، دل به خداوند بسپارند و تنها مجذوب نور باشند و فریبِ تاریکی و اصحاب ظلمت را نخورند.
این عید سعید را به یگانه مرشد طریقت و شریعت، مولای درویشان حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده (مجذوبعلیشاه) و سالکین طریق الی الله و همهی مسلمانان تبریک و تهنیت عرض میکنیم.