شیخ ابوالقاسم گُرّکانی طوسی از بزرگان عرفان و تصوّف در قرن پنجم هجری و جانشین معنوی شیخ ابوالقاسم مغربی است. وی پس از وفات در تربت حیدریه مدفون شد و آرامگاهش از ایام قدیم نزد اهالی محل به‌عنوان مکانی مقدّس و صاحب آن به مجیب الدعوات مشهور بوده و مردم به آن متوسل می‌شوند. این مقبره برروی تپه‌ای قرار داشت که تقریباً مخروبه شده بود تا اینکه به مساعدت شادروان حاج سلطان‌حسین تابنده(رضاعلیشاه) که از بزرگان طریقه نعمت اللهیه در دوره‌ی اخیر بوده‌اند با نصب سنگ قبری جدید و احداث بنا و دیوارکشی به صورت مجهز و معموری درآمد. گنبد جدید آن نیز به رنگ آبی و بسیار زیبا کاشی‌کاری شده به طوری که به‌عنوان یک اثر نفیس فرهنگی – تاریخی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.