اتحادیهی اروپا مقامهای ایران را فراخوانده است، تضییقات علیه عمادالدین باقی را متوقف کنند. آقای باقی باید در بیمارستانی خارج از زندان معالجه شود. به گفته اتحادیه اروپا، دیگر فعالان حقوق بشر نیز در ایران زیر فشار و آزار و اذیت قضایی قرار دارند. دولت ایران با اقدامات خود – به گفته اتحادیه اروپا، پیمانهای بینالمللی را نقض میکند.
دویچه وله: اتحادیهی اروپا به رفتار حکومت ایران با عمادالدین باقی، روزنامهنگار، فعال حقوق بشر و رئیس انجمن دفاع از حقوق زندانیان اعتراض کرد. آقای باقی از مهرماه سال گذشته در زندان به سر میبرد.
در اطلاعیهی ریاست اتحادیهی اروپا آمده است، عمادالدین باقی در بهار سال گذشته به دلیل ناراحتیهای قبلی که در زندان بدان دچار شده بود، برای مدتی کوتاه آزاد شد، اما از اول ژوئیه دوباره به زندان بازگردانده شد. اتحادیه اروپا میگوید از آن هنگام وضعیت سلامتی باقی روز به روز بدتر شده است.
اتحادیهی اروپا مقامهای ایران را فراخوانده است، تضییقات علیه عمادالدین باقی را متوقف کنند. آقای باقی باید در بیمارستانی خارج از زندان معالجه شود. به گفته اتحادیه اروپا، دیگر فعالان حقوق بشر نیز در ایران زیر فشار و آزار و اذیت قضایی قرار دارند. دولت ایران با اقدامات خود – به گفته اتحادیه اروپا، پیمانهای بینالمللی را نقض میکند.
باقی پس از بازگشت به زندان، به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین انتقال یافت و تا این اواخر در این بند بود. بند ۲۰۹ در اختیار وزارت اطلاعات است. خانواده باقی به شدت نگران سلامتی وی هستند. پزشکان گفتهاند با توجه به سوابق بیماری باقی هر حملهی قلبی که به وی دست میدهد، بخشی از سلولهای مغزش از دست میرود و این وضع باقی را بغرنج و خطرناک میکند.
عمادالدین باقی پیشتر در سال ۱۳۷۹ نیز به خاطر فعالیتهایش به عنوان روزنامهنگار بازداشت شد و نزدیک به ۲۰ ماه در زندان به سر برد. پس از آزادی از زندان، هم به عنوان روزنامهنگار و محقق، و هم با تشکیل “انجمن دفاع از حقوق زندانیان”، فعالیتهای خود را در دفاع از حقوق بشر در ایران دنبال کرد، اما بطور مداوم تحت فشار مقامهای قضایی و امنیتی ایران قرار داشت.
سازمانهای مدافع حقوق بشر و حقوق روزنامهنگاران میگویند: «عمادالدین باقی هزینه انتقادهای خود از مسوولان حکومتی را میپردازد. این روزنامهنگار که از وضعیت جسمی نامناسبی برخوردار است، بیرحمانه از سوی مقامات امنیتی – قضایی مورد بدرفتاری و آزار قرار گرفته است.»