١
. هر چه خواهى گوى!
بر سر كرسى [منبر] به هر چه خواهى دعوى كن و چنان دان كه مجلسيان تو، همه بهايم‌اند، چنان كه خواهى همى گوى، و اگر به سخنى در مانى، باک مدار و به صلوات و تهليل [لا اله الا الله گفتن] و گرم‌سخنى همى گذران.
٢. مريدان نعره‌زن
مريدان نعره‌زن داشته باش، چنان كه در مجلس تو باشند تا به هر نكته كه تو بگويى نعره‌اى بزنند و مجلس گرم همى دارند، و چون مردم بگريند تو نيز وقت وقت همى گرى.
٣. حواله به آينده
هر سؤالى كه از تو پرسند، آن را كه دانى جواب ده، و آن را كه ندانى بگوى كه: «چنين مسئله نه سر كرسى را بوَد، به خانه آى تا به خانه جواب دهم» كه خود كسى به خانه نيايد بدان سبب.
۴. سلاح تكفير
و اگر تعمّد كنند و بسيار نويسند، رقعه را بدر و بگوى كه: «اين مسئله‌ى ملحدان است و زنديقان است، سائلِ اين مسئله زنديق است!» همه بگويند: «لعنت بر ملحدان باد و زنديقان!» كه ديگر آن مسئله كس نيارد پرسيدن.
عنصرالمعالى كيكاوس بن اسكندر
“قابوس‌نامه”
باب سى‌ويكم: در طالب علمى و فقيهى و فقها