ابن خلدون، مورخ و متفکر مسلمان سدهٔ هشتم در شمال آفریقا بود که با نوشتن کتاب معروف «مقدمه» شهرت و اعتبار جهانی یافت. این مقاله بر آن است تا پس از نقل اندیشه‌ها و نظرات ابن خلدون (فیلسوف معروف شمال آفریقا که به عقل‌گرایی و تفکر فلسفی در مسائل تاریخی مشهور است)، در مبحث خلافت وجانشینی پس از پیامبر اسلام به طور عام و بحث جانشینی حضرت علی(ع) به طور خاص، به بررسی آنها پرداخته و با استناد به منابع تاریخی معتبر و مستند، به نقد این مطالب بپردازد و جبهه‌گیری‌های وی را در برابر امامت و خلافت حضرت علی(ع) که زاییدهٔ نگرش خاص وی است و او را تاحد تناقض‌گویی و وهم‌گرایی پیش می‌برد، روشن سازد.
علی غفرانی