مراسم «شب شهرام ناظری با یونسکو» برگزار شد
شامگاه شنبه ۱۳ شهریور مجموعه فرهنگی – تاریخی سعدآباد میزبان علاقه‌مندانی بود که در مراسمی با عنوان «شب شهرام ناظری با یونسکو» گردهم آمده بودند. این مراسم به بهانه‌ی قدردانی از زحمات و همکاری استاد ناظری با مؤسسه فرهنگی – هنری «مانا نقش» در آلبوم «در آن جهان که منم» برگزار شده بود. در این آلبوم که بخشی از آن اوایل برنامه پخش شد، شهرام ناظری در میراث‌های ملی و جهانی استان اصفهان چون پل خواجو، منارجنبان، مسجد جامع اصفهان، تالار اشرف، چهلستون، کتیبه پوریان، میدان نقش جهان و… موسیقی سنتی اجرا کرده است که به زودی این آلبوم تصویری منتشر خواهد شد.
اما در این مراسم پس از پخش موزیک‌ویدئوی «ایرانِ جوان» با صدای شهرام ناظری، بیوک موسوی مدیر مجموعه فرهنگی – تاریخی سعدآباد در سخنانی اظهار کرد: یونسکو از مهم‌ترین نمادهای بین‌المللی است که توجه ویژه‌ای به جریان‌های فرهنگی – هنری جهان داشته و دارد. حضور دفتر یونسکو در مجموعه‌ی سعدآباد با توجه به جایگاه جهانی آن، اتفاقی است مبارک. وی با بیان اینکه نقش‌آفرینی مجموعه‌ی سعدآباد در کنار یونسکو، در امتداد همان فرهنگ ارزشی صلح‌خواهی ایران است، اظهار کرد: صلح، مطالبه‌ی انسان معاصر در فشار تعصب‌ها و تندروی فرقه‌ها و جریان‌های گوناگون است. ایرانیان از پیش از اسلام، مأمن پناه‌جویان بودند و پس از پذیرش اسلام به‌عنوان ندای رحمانی صلح و صلح‌خواهی، صلح‌طلبی دارند. جنگ را «دفاع مقدس» خواندن، بر صلح‌خواهی ایران و ایرانی دلالت دارد که در فکر و اندیشه‌ی دلاوران ایرانی موج می‌زند و در اشعار بزرگان دیده می‌شود.
پس از آن «استر کیش لاروش» رئیس دفتر منطقه‌ای یونسکو در تهران ضمن خوشامدگویی به میهمانان در مراسم گفت: رسالت یونسکو ایجاد صلح، ریشه‌کنی فقر، توسعه‌ی پایدار و گفت‌وگوی بین تمدن‌ها از طریق آموزش، علوم فرهنگ، ارتباطات و اطلاعات است. موسیقی و هنر، نقش مهمی در فعالیت‌های ما ایفا می‌کند. وی با اعتقاد به اینکه موسیقی راه بی‌مانندی برای گذر از موانع ارتباط بین انسان‌ها، نسل‌ها، فرهنگ‌ها و جنسیت‌ها به شیوه‌ای قدرتمند و شخصی است، بیان کرد: ما امشب برای حضور استاد شهرام ناظری، اسطوره‌ی آواز ایران به خود می‌بالیم. استاد شهرام ناظری یکی از پرآوازه ترین و بنام ترین موسیقی‌دانان ایرانی در تاریخ معاصر است. آثار وی به شیوه‌های مختلف، معرف غنا و گوناگونی فرهنگ ایران و موسیقی سنتی است. او با موسیقی خود، مولانا و فردوسی را به شنوندگانی از سراسر دنیا معرفی کرده و آثارش دربرگیرنده‌ی تأثیراتی از قومیت‌های مختلف است. ایشان جوایز و نشان‌های بسیاری از کشورهای مختلف دریافت کرده‌اند و در سال ۲۰۰۷ دولت فرانسه نشان پرافتخار لژیون دنوربه ایشان اعطا نمود. ما به راستی مفتخریم استاد ناظری دعوت یونسکو را برای اجرای این کنسرتِ منحصربه‌فرد پذیرفته‌اند. لاروش افزود: شهرام ناظری در حال تولید آلبوم جدیدی است. این پروژه تصاویری از زیباترین پایگاه‌های میراث فرهنگی در شهر اصفهان را با موسیقی سنتی ایرانی، با نمایش فرهنگ غنی و تنوع مذهبی در هم می‌آمیزد.
در ادامه مراسم دونوازی عود و کمانچه به اجرا درآمد که به شهرام ناظری تقدیم شد. خواننده‌ی پیشکسوت موسیقی سنتی که با کمی تأخیر در این مراسم حضور پیدا کرده بود ضمن عذرخواهی از حاضران در سخنانی کوتاه گفت: از سازمان یونسکو برای برگزاری این مراسم سپاسگزاری می‌کنم. من پیش از این، در پاریس و در بزرگداشت یونسکو برای حافظ شرکت کرده بودم و فکر می‌کردم برنامه‌ی امشب کوچک است اما امروز اتفاقاتی پیش آمد که من را مقداری اذیت کرد.
وی افزود: من چندان تمایلی به برگزاری مراسم بزرگداشت نداشتم اما زمانی که با خانم لاروش و شخصیت فرهنگی ایشان آشنا شدم دعوت برگزارکنندگان این مراسم را قبول کردم و امیدوارم از هنرمندان دیگر نیز قدردانی شود. البته پیش از این هم سابقه‌‌ی همکاری با سازمان یونسکو را داشته‌ام و در پروژه‌ای که برای یونسکو است، آثار تاریخی اصفهان با صدای من ضبط و جمع‌آوری شده است و این دوستان احساس کردند باید شبی را به اسم من و یونسکو برگزار کنند. وی در خصوص تأخیر در برنامه اظهار کرد: طبیعتاً این اتفاقات در ایران وجود دارد. این کش و قوس‌ها همیشه بوده و در این ۳۷ سال سعی کرده‌ایم با این مسائل دسته و پنجه نرم کنیم اما با وجود آنکه همه‌ی ما با این مسائل آشنایی داریم، عاشق آن هستیم و شاید همین امر سبب شده که در ایران بمانیم و با آنکه درخارج از ایران فضای خوبی برای هنرمندان وجود دارد ترک وطن نکردیم. در واقع عشق به ایران نگذاشت و تا به امروز مانده‌ایم و برای این عشق باید تاوان داد.
در ادامه میهمان مراسم به سه‌تارنوازی استاد ناظری و شعری از شفیعی کدکنی با نام «حلاج» دعوت شدند. سپس گروه موسیقی مولوی روی صحنه آمد و قطعات «شیدا شدم» و «باز آمدم چون عید نو» با آواز ناظری به اجرا درآمد.
منبع: روزنامه ایران