۸۳۷ سال پیش در چنین روزی هیلدِگارد فُن بینگِن در صومعه‌ای در شهر بینگِن درگذشت.
احتمال می‌دهند که هیلدِگارد فُن بینگِن (Hildegard von Bingen) در سال ۱۰۹۸ میلادی متولد شده باشد. پدر و مادرش از اشراف‌زادگان سرزمین‌های غربی آلمان کنونی بودند و دختر خود را از هشت سالگی به صومعه‌ای در غرب آلمان سپردند تا زندگی‌اش را وقف کلیسا کند.
اما هیلدِگارد با وجود خدمت به کلیسا در تنِش با اسقفان و رؤسای صومعه‌ها افتاد چون می‌خواست خود صومعه‌ای بنا نهد و در ضمن بر خلاف پیشینیانش به شاگردان دِیر و حق‌جویان کمتر سخت می‌گرفت و حتی خود برای راحتی ایشان برنامه‌ی غذایی بهتری تهیه دید که هم‌اکنون هم بسیاری از کسانی که خواهان خوراک‌های سالم‌اند از آن پیروی می‌کنند.
هیلدگارد حدوداً ۴۰ ساله بود که عنوان کرد در حالت خلسه به شهود دست می‌یابد و الهام‌هایی از سوی مسیح به او می‌شود.
او متن این رویاها که از نخستین تفسیرهای عارفانه‌ی انجیل و آیین مسیحی‌اند را به کمک منشیانش نوشت و با تصویرهای هنرمندانه‌ای همراه کرد و یکی از آثار ماندگار کلیسایی دوره‌ی سده‌های میانه را پدید آورد. ۵۰ ساله بود که صومعه‌ی خود را بنیان نهاد و به تربیت راهبه‌ها پرداخت.
هیلدگارد نخستین راهبه‌ای‌ست که برای عموم به طور رسمی سخنرانی کرد و به این ترتیب جایگاه زنان در سلسله‌مراتب کلیسایی را بالا برد. او ادعا می‌کرد که سواد ندارد و تنها به واسطه‌ی شهود و الهام است که می‌تواند در رشته‌های پزشکی، گیاه‌شناسی و فلسفه اظهارنظر کند و مطالب ارزنده و مفید بنویسد.
داروهای گیاهی که او برای درمان بیماری‌های گوناگون پیشنهاد کرده هنوز از سوی بسیاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برای نمونه: “هنگامی که از چشمان کسی آب (نه اشک) می‌چکد، باید برگ انجیر شبنم‌زده‌ای که خورشید آن را گرم و مشک کرده را روی آن بگذارد”.
هیلدگارد افزون بر آثار علمی و آیینی، ۷۷ سرود و دعای آهنگین کلیسایی هم ساخته و با روش ویژه‌ای نُت‌نویسی کرده است.
هیلدگارد فُن بینگِن در ۸۱ سالگی در غرب آلمان درگذشت.
منبع: دویچه وله فارسی