بسم الله الرحمن الرحیم
در مراسم یادبود و ذکر جلیل حضرت امام حسین؛ بارها تکرار شد که هر یک از گوشههای زندگی حضرت بلکه از بعضی شاگردان حضرت- ارادتمندان حضرت- جلوههایی ظاهر میشد که تجلی آیهٔ قرآن بود و خود حضرت نماینده و مظهر قرآن بودند کما اینکه بعداً نوهٔ فرزندشان مشهور است که فرمود: «قرآن صادق منم». علی «ع» اولبار این پیغام را فرمود (در جنگی که جنگ صفین بود که خدعهها موجب شد که حتی مثلاً عمروعاص اعتقادات و مقدسات مردم را به بازی گرفت؛ قرآن را سر نیزه کرد) البته علی (علیه السلام) فرمود و یادآوری کرد که گول این عوامفریبیها و ریافریبیها را نخورید برای اینکه اینها، امثال عمروعاص هر کدام یک بهانهای پیدا میکنند، و الا علی فرمود: «قرآن ناطق منم»، و البته این فرمایش علی نه تنها در مورد شخص خودش بلکه در مورد تمام ائمه بود که هر کدام، هر گوشهٔ زندگی از ائمه تجلی و جلوهٔ آیات قرآن بود که بعضیها را در این جریانات مجالس این ده روزه بیان فرمودند و به تدریج انشاءالله همهٔ (حقایق) بیان خواهد شد و انشاءالله ما هم به تدریج همهٔ اینها را درک کنیم. بنابراین فرمایش «قرآن ناطق منم» مربوط به همهٔ ائمه خواهد بود. انشاءالله خداوند ما را به درک این نکته طی کند و دیدار او و بررسی زندگانی آنها برای ما یک آینهای و یک پرتوی باشد از قرآن واقعی انشاءالله.