بسم الله الرحمن الرحیم
امتحان کردید، فرض کنید در یک ردیفی، در یک خطی بچه ها راه میروند و بچهها میدوند از این مسیر خارج نمیشوند. مثلاً یک آجر گذاشتند آن هم آجری روی همین آجرها اما همین شخص اگر این راه را در پشتبام برایش بگذارند میافتد و نمیتواند راه برود. همین وضعیت هم در مورد زندگی معمولی ما هست. همه هر کاری را نمیدانند واقعاً باید بکنند یا نکنند، یک کارهایی هست که خداوند تقبل میکند به آنها بگوید مثل اینکه کمالاتی هست که خداوند مقرر کرده، اگر این کار را نکردید فلان کار را بکنید اینها خوب خود خدا. ولی سایر جاها را نباید از طرف خدا معین کرد.خداوند این بشر را آفریده که “خلیفة الله” باشد یعنی ما بشر، از جانب خداوند یک کاری بکنیم “از جانب” یعنی اینکه (بفهمیم که خدا ما را آفریده و بعد هم هر کاری میکنیم ارادهی خداوند است) نه اینکه ما نمایندهی خداوند هستیم نه! ما بر حسب ارادهی خداوند گردش میکنیم اما یک مسیری را خداوند مجزا کرده و گفته است مثل همان راهرو که گفتم باید برویم، نه از این طرف بریم نه از آن طرف. ولی بعضی جاها خیلی حساس است که نمیدانیم! باید فکر کرد به هر اندازه فکر ما، فکری که به یاد خدا هم باشد نه آن فکر شیطنت، فکری که به یاد خدا باشد به هر جا رسید به هر نتیجهای که برسد همان را انجام بدهید آن به منزلهی امر الهی است. امر الهی هم یک جوری نیست که روی کاغذ بنویسند. فرض وقتی که شما مثلاً در طبیعت گرسنه میشوید میل به غذا پیدا میکنید این گرسنگی و این میل به غذا امر خداست. خداوند جوری کرده که شما احتیاج به غذا داشته باشید. در این لحظه میفهمید که احتیاج دارید و باید بروید دنبال روزی. همین جور در زندگی باید بفهمیم یک وقتی خداوند یک کاری کرده است که ما باید و مجبوریم برای خیر خودمان، کاری بکنیم ولی تصور اینکه همهی مسائل را از خداوند اجازه بگیریم صحیح نیست. هیچ کاری را واگذار نکنید یعنی بهانه، بهانهی واگذاری و بهانهی تنبلی! آن وقت به یاد خدا بیایید. نه به یاد خدا باید در عین قدرت در عین قاطعیت باشد، آن تصمیمی که گرفتید فکر کنید این تصمیم به امر خدا یعنی تصمیم گرفتید به امر خدا. در این صورت میشود امر خدا ولی اگر به میل خودتان باشد نه امر خدا، به هر جهت خداوند همهی اینها را، کارها را رد کرده است و به گردن خود ما انداخته یعنی گفته این وکیل من است “خلیفة الله” من است. باید این تصمیم را خودش بگیرد انشاءالله ما این شأن را لایق باشیم و درک کنیم.