سفر در زمان؛ توهّم یا واقعیت؟

سیاهچاله‌ها چطور ما را به گذشته یا آینده پرتاب می‌کنند؟!

سیاهچاله‌ها

اگر یک ستاره چند برابر خورشید باشد و همه‌ی سوختش را بسوزاند، از آنجا که یک نیروی جاذبه‌ی قوی دارد لذا جِرم خودش در خودش فشرده می‌شود و یک حفره‌ی سیاه‌رنگ مثل یک قیف درست می‌کند که نیروی جاذبه‌ی فوق‌العاده زیادی دارد، طوری که حتی نور هم نمی‌تواند از آن فرار کند.

 اما این حفره‌ها بر دو نوع هستد. یک نوعشان نمی‌چرخند لذا انتهای قیف یک نقطه است. در آنجا هر جسمی که به حفره مکش شده باشد نابود می‌شود.

 اما یک نوع دیگر سیاهچاله نوعی است که در حال دوران است و برای همین تهِ قیف یک قاعده داره که به شکل حلقه است. مثل یک قیف واقعی است که ته آن باز است.
همین نوع سیاهچاله است که می‌تواند سکوی پرتاب به آینده یا گذشته باشد. انتهای قیف به یک قیف دیگر به اسم سفیدچاله می‌رسد که درست عکس آن عمل می‌کند. یعنی هر جسمی را به شدت به بیرون پرتاب می‌کند. از همین جاست که می‌توانیم پا به زمان‌ها و جهان‌های دیگر بگذاریم.