«مولوي، از مردم بود و از زبان مردم به ارشاد آنان مي¬پرداخت. دست‌مايه‌ی هنر ارتباطي او، تمثيل بود و موضوع تمثيلات او چيزي جز اتفاقات روزمره‌ی آدميان نمي¬باشد».
ايشان، در ادامه، اظهار داشت: «در جست‌وجوي داروهاي درمان‌بخش، به مثنوي معنوي او روی مي‌آورند تا به نوش‌داروي معنويت نهفته در زبان انديشه‌هاي مولانا، دردهاي مزمن روحي و اجتماعي خويش را درمان بخشند. از اين رو، هرساله، در گرامي‌داشت مولانا جلال‌الدين محمد بلخي، همايش‌ها و كنگره‌های بسیاری برپا مي‌شود و يونسكو سالي را سال مولانا مي¬نامد. چه شرين است كه با وجود فرامرزي بودن و فراكهكشاني بودن انديشه‌هاي مولانا، افتخار هم‌كيشي و همزباني با او، به زبان و ادبيات فارسي و فارسی‌زبانان هديه شده است. اين امر وظيفه¬ي ما را در درك و نشر افكار او سنگین‌تر مي‌سازد».
همايشي با موضوع مولانا جلال‌الدين محمد بلخي، در نمازخانه¬ي جامعه‌المصطفي- واحد گرگان، با حضور طلاب و دانشجويان خواهر و برادر اين نمایندگی، برگزار شد.
در ابتداي اين جلسه، «آقاي ضياءالدين جوادي» جلسه را اين گونه آغاز كرد: «سپاس خدا را كه بنا بر وعده¬ي خويش، هرگز، زمين را از مردان خويش خالي نمي¬گذارد و هميشه انسان‌هاي باتقوا، عالم و انديشمندان را استوانه¬هاي محكم جامعه‌ی بشري قرار مي¬دهد. سپاس مضاعف آن كه تاريخ ميهن اسلامي ما ايران به نام بسياري از اين نقيبان و عارفان مزين است».
در ادامه، «دكتر جباري»، استاد گروه زبان و ادبیات فارسی این نمایندگی، به توضيح و تشريح ابعاد گوناگون زندگي مولانا جلال‌الدين محمد بلخي پرداخت و ضمن برشمردن اهميت انديشه¬هاي اين فقيه، متكلم، عارف و شاعر اسلامي ايراني، اظهار داشت: «سال گذشته، مثنوي معنوي مولانا، پرفروش‌ترين كتاب آمریکا بوده است. اين امر نفوذ معنوي انديشه‌هاي اين شاعر و عارف مسلمان را نشان مي‌دهد».
ايشان، در ادامه، با برشمردن نكات مهم زندگي او، درباره‌ی هنر ارزشمند این شاعر بزرگ و استفاده از شيوه‌هاي بديع ارتباط فكري با اجتماع و مردم سخن گفت و خاطرنشان كرد: «مولوي، از مردم بود و از زبان مردم به ارشاد آنان مي¬پرداخت. دست‌مايه‌ی هنر ارتباطي او، تمثيل بود و موضوع تمثيلات او چيزي جز اتفاقات روزمره‌ی آدميان نمي¬باشد».
ايشان، در ادامه، اظهار داشت: «در جست‌وجوي داروهاي درمان‌بخش، به مثنوي معنوي او روی مي‌آورند تا به نوش‌داروي معنويت نهفته در زبان انديشه‌هاي مولانا، دردهاي مزمن روحي و اجتماعي خويش را درمان بخشند. از اين رو، هرساله، در گرامي‌داشت مولانا جلال‌الدين محمد بلخي، همايش‌ها و كنگره‌های بسیاری برپا مي‌شود و يونسكو سالي را سال مولانا مي¬نامد. چه شرين است كه با وجود فرامرزي بودن و فراكهكشاني بودن انديشه‌هاي مولانا، افتخار هم‌كيشي و همزباني با او، به زبان و ادبيات فارسي و فارسی‌زبانان هديه شده است. اين امر وظيفه¬ي ما را در درك و نشر افكار او سنگین‌تر مي‌سازد».