Search
Close this search box.

مکتوب فرمایشات حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده (مجذوبعلیشاه)، مجلس صبح جمعه ۹۵/۱۱/۲۹ – آقایان (حفظ ایمان در بحران زمانه)

Dr Noor Ali Tabandeh Majzoub Alishah 103 vبسم الله الرحمن الرحیم

در یکی از شرایط بحرانیِ زمان حضرت پیغمبر فرمودند: کسانی که در این دوران خودشان را حفظ کنند – زمان ائمه بودند یا پیامبر – و ایمان را نگه دارند در واقع دو ثواب دارند؛ یکی حفظ ایمان و نشان دادن یک ایمان صاف و دیگر خودِ ایمان. حالا وضعیت جهان همیشه ما دقت کنیم؛ یک نمونه‌ای از دوره‌های اولیه‌ی دوره‌های گذشته هست، که همین وضعیت موجب شده یک مسأله‌ای در بین نویسندگان و مورخین بوده که می‌گویند: تاریخ تکرار می‌شود. نه تکرار نیست. هر بار یک نظر جدیدی‌ست، به صورت تکرار، منتهی فراهم شده برای اینکه مؤمنین ایمانشان زیادتر شود و از طرفی فواید بیشتری… این دوره‌های فعلی هم تقریباً از آن قبیل است، برای ما فقرا دقت زیاد لازم است و الحمدلله خب در این قضیه بحران‌ها ما فقرا سلامت روحی و جسمی تقریباً داشتیم. از این جهت شکرگزاریم، هم فرد فردِ خودمان، هم تک تک ما برای جامعه. البته در این جریان وظیفه‌ی من خیلی سنگین است، سنگین‌تر از قدیم است، منتهی متأسفانه در دورانی‌ست که من ضعف مزاج و اینها آن قدرت کامل و تسلط را که باید اعمال کنم نکردم، ولی نه، ضرری نزده. این هست که از همه‌ی آقایان و خانم‌ها تشکر می‌کنم که در اعتقاداتشان محکم بودند. البته این هم توجه داشته باشید که اعتقادات یک امر عمومی است، غیر از خاطراتی است که من ممکن است بگویم، خیلی خاطراتی دارم که به موقع بعضی‌هایش را گفته‌ام که در هر کدام یک جهتی برای بهره‌برداری از آن است ولی همیشه ملاک عمل نیست. آن خاطراتی که شخصی است و این هم هست که فرموده‌اند: آنچه خاطرات شخصی به فرد خاصی گفته می‌شود بیشتر نظر به خود همان شخص است. مثلاً به طور مثال بگوییم مثلی هست داستانی در شیعه که امام یا زمان پیغمبر بود به ابوهریره مثل اینکه فرمودند که: هر روز به خدمت نیا. اینقدر به خدمت نیا. بعداً پرسیدند، فرمودند برای اینکه: ایمان زیادتر بشود. این یک امر عمومی نیست به همه بگویند، کمااینکه خیلی‌ها هستند که در ایامی که باید توجه کنند یا در ساعاتی که باید توجه کنند زندگی اجتماعی نمی‌گذارد. مثلاً خیلی از کسبه یا اینها خیلی‌ها از من پرسیدند که: ما چون کاسبیم و شرط اینکه حقوق بگیریم این است که تمام ساعات کار کنیم نمی‌توانیم نماز مغرب را در موقع در حسینیه بخوانیم و به جماعت. که من البته گفتم استثناءً در این مورد می‌توان نخواند، چون کار زندگی و امرار معاشت که وابستگی به خانواده‌ات دارد، آن مقدم بر مسائل دیگر است منتهی باید سعی کنی که کم کم بتوانی. حالا این را از همه‌ی فقرا برادران و خواهران تقاضا می‌کنم با زندگی با یک مهربانی و ملایمت خاص درویشی جلو بروند و در وقایع دنیای امروز، چه وقایع شخصی خودشان، چه وقایع عمومی، نیتشان و تصمیمشان را خیلی با دقت و منطبق با اصول بگیرند؛ اصول هم که می‌گوییم اینطوری‌ست که بزرگان قبلاً به‌عنوان اصول گفته‌اند و مرحوم حضرت «نورعلیشاه ثانی» هم در یک-دو اعلامیه به صورت دستورالعمل فرمودند که بیشتر آنها عمومی است، الان هم لازم‌الاجرا است. ان‌شاءالله خداوند به همه توفیق را بدهد.