هو
۱۲۱
مؤمنان معدود لیک ایمان یکی جسمشان معدود، لیکن جان یکی
کمتر از یک ماه تا رسیدن نوروز مانده بود که درویشان در سوم اسفند ۱۳۸۷ به امید عدالت بهار، رهسپار «بهارستان» شدند، تا در خانه‌ی ملت داد از بیداد زنند که شاید قانون مرهم زخم‌هایشان شود اما در پی این خیال، آنچه را می‌خواستند در خود یافتند و آنچه را باید در همراهی و محبت و الفت دل‌هاشان با یکدیگر دیدند. اراده و عزم پراکنده‌ی درویشان در آن روز به هم پیوست و در بهارستان بسان رودی شد که از قله‌ی معرفت و از چشمه‌ی محبت آمده بود.
درویشان از سوم اسفند آموختند که بهار آن موسم است که گرد هم می‌آیند و با هم بودن را تجربه می‌کنند و درمى‌يابند مادامی که همدل هستند، برای آنها بهار و نوروز است و فرقی ندارد که زمستان باشد یا نباشد و سرما بیداد کند یا نکند.
آموختند که اگر زمستان ایشان را پراکنده و افسرده‌دل می‌خواهد، با تکیه بر همدلی و اتحاد می‌توان عقل ایمانی و اراده‌ی جمعی را شکوفا کرد و مروج عدالت، عقلانیت و دوستی شد.
آموختند همچون آن درخت باشند که در زیر خروارها برف و یخ شکوفه می‌کند، تا هم خود نماد استواری و صلابت باشد و هم زمستان را تذکار بدهد که در میان درختان خشکیده از سرما، تک‌در‌ختی هست که با وجود انجماد و فسردگی، شکوفه می‌کند و نویدبخش آمدن بهار می‌شود!
آموختند که در زمستان پرمشقت و همراه با هزاران محرومیت، به جای خو کردن به تنهایی، گرمای همراهی و همدلی را به یاری گیرند و در سایه‌ی پربرکت اتحاد، در خزان دلتنگی‌ها و در سرمای سختی‌ها، چهار فصل سال را بهار کنند.
درویشان در سرمای جانسوز زمستان، چراغ سوم اسفند را همواره فروزان می‌دارند تا روزی که اجحاف و نابرابری و دشمنی، به بهار دوستی و عدالت و برابری تبدیل شود.
مدیریت و پرسنل سایت مجذوبان نور، روز جهانی درویش را كه متأثر از آموزه‌های عرفانی و اندیشه‌ی قانون‌مدار و خشونت‌پرهیز جناب آقای حاج دکتر نورعلی تابنده (مجذوبعلیشاه) است، ابتدا به ايشان و سپس به دراویش سلسله‌ی نعمت‌اللهی گنابادی و تمام سالکین طریقت و اهل معرفت تبریک و تهنیت عرض می‌نماید و امیدواریم که مخالفان عرفان و تصوف، به جای هزینه کردن سرمایه‌های کشور برای دشمن‌تراشی و تلاش عبث برای خاموش کردن چراغ فروزان مکتب درویشی که رکن رکین تاریخ اسلام و فرهنگ ایرانی‌ست، توان و نیروی خود را صرف همدل شدن ملت ایران کنند تا از این رهگذر همه‌ی روزها، روز ایران و ایرانیان شود. و این است معنای واقعی فرمایش حضرت آقای رضاعلیشاه که «هر روز، روز درویش است».