عدالت قضایی که نسبتی مستقیم با بیداری وجدانها، شکوفایی شعور، میزان آگاهی و عزم و خرد جمعی دارد، با قدرت قانون ظهور میکند و از هفتخوان تبعیض و ستم میگذرد تا از رهگذر قضاوت قاضی و وکالت وکیل، حق را احیا و ناحق را امحا کند.
در هفتم اسفند سال ۱۳۳۱ لایحهی استقلال کانون وکلای دادگستری به همت و تلاش دکتر محمد مصدق تصویب شد تا عدالت در ساختار حقوقی ایران بهراستی محقق شود. گرچه این روز نقطه عطف تاریخ حقوق این سرزمین به شمار میرود، اما گویا وکالت در نگاه متصدیان امور کشور ارج و مقامی ندارد تا در تقویم رسمی کشور به ثبت رسانند.
این بیمهریها نه جایگاه وکیل را تنزل میدهد و نه از شرافت شغل وکالت میکاهد، بلکه گوشهای از مظلومیت وکلا را در ساختار قضایی کشور جلوهگر میکند.
با ارج نهادن به تلاش و همت انسانهای والامقامی که در راه احیای استقلال وکیل گامهای استواری برداشتهاند، هفتم اسفند را به تمامی وکلا تبریک گفته و از وکلای مستقل و شریفی یاد میکنیم که به راستی به سوگندنامهی خود متعهد بوده و مدافعان راستین حق و حقیقت هستند. وکلایی که قرارشان این است تا اگر نتوانند تکیهگاه ملت برای رسیدن به عدالت باشند لااقل به قدر ذرهای در عمل، مانع بیعدالتی شوند.
آرزو میکنیم تعامل معقول و سازندهی وکلا با عدلیه، با تبعیتی خلاف تعهدات قانونی وکلا از عدلیه خلط نشود و وکلا برای پایبندی به سوگندی که در برابر قانون یاد کردهاند، علیه متعدیان و متعرضان به جان و مال و ناموس ملت قد علم کرده و برای احقاق حقوق ستمدیدگان استوار بمانند ولو در این راه به بند و اسارت و محرومیت گرفتار شوند.
آرزو میکنیم کانون وکلا بر اساس مسئولیت خویش مأمن و پناهگاه مردم و حامی وکیل و شرافت او باشد و آنگاه که وکیل در راه دفاع از موکل مظلوم در مقابل صاحبان قدرت کرنش نشان نمیدهد و متحمل اسارت و تبعید میشود او را رها نسازد زیرا اگر کانون وکلا پیشتیبان و حامی وکیل نباشد، رسیدن به عدالت همچون سرابی خواهد بود که تشنگان آن را فریب خواهد داد.
آرزو میکنیم کانون وکلای دادگستری که میراثدار و ادامهدهندهی راه مصدقهاست، پاسدار راستین این ارثیهی گرانبها باشد و ردای پاک وکالت را به چرک سیاست و بازیهای آن آلوده نکند که سکوت کانون وکلا حیطهی اقتدار وکیل را کاسته و موجب تحقیر و استخفاف وکلا میشود و شأنیت کانون وکلا را به حد صدور و تمدید پروانه وکالت تنزل میدهد.
مجدداً روز وکیل را به تمام وکلای شرافتمند تبریک گفته و امیدواریم روزی برسد که قاضی و وکیل که در نظام حقوقی ایران به ظاهر همسنگ هستند، به واقع نیز در یک تراز قرار گیرند و استقلال و شأن وکیل با حمایت عملی قانون، حفظ و حراست شود.
فرشید یداللهی، امیر اسلامی، امید بهروزی، مصطفی دانشجو، افشین کرمپور، رضا انتصاری، فرهاد نوری، صالحالدین مرادی، علیرضا روشن، مصطفی عبدی، کسری نوری، حمیدرضا مرادی