یک دانشیار فلسفه حقوق گفت: حق تدین، دینداری و دینورزی در زمره حقوق بشر قرار دارد و جزو مهمترین این حقوق است.
به گزارش ایسنا، محمدحسین طالبی در همایش بینالمللی حقوق بشر اسلامی (مبانی، مفاهیم، تمایزات و اولویتها) با موضوع “نسبت حق دینورزی و حقوق بشر” گفت: یکی از اصولی که در دنیای امروز رعایت میشود بحث آزادی دینداری است. این موضوع در دو جا بحث شده؛ یکی در ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و دیگری هم در ماده ۱۸ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی.
وی افزود: طبق ماده ۱۸ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، “هر کس حق آزادی فکر و وجدان و مذهب دارد و این حق شامل آزادی داشتن یا پذیرش یک دین یا باور به انتخاب خود، همچنین آزادی ابراز مذهب یا معتقدات خود، خواه بطور فردی یا جمعی، خواه بطور علنی و یا در خفا در عبادات و اجرای آداب و اعمال و تعلیمات مذهبی است.”
طالبی ادامه داد: حقوق بشر سابقهای دارد و در قرنهای متمادی با عنوان حقوق طبیعی در غرب مطرح بوده است. فیلسوفان امروزه نیز میگویند حقوق بشر همان حقوق طبیعی است لذا ریشه حقوق بشر امروزی همان حقوق طبیعی بشر است.
وی با ذکر تعریفی از حقوق بشر گفت: حقوق بشر عبارت است از آن دسته حقهایی که همه افراد بدون در نظر گرفتن جنسیت و پوست و… شامل آن هستند. درست است که هر انسان به دلیل انسان بودن آن را داراست. اما آیا دینداری جزو حقوق انسان است؟ از نظر غربیها حق دینداری امری خارج از حقوق بشر است. من معتقدم همچنان که حق خوردن و آشامیدن و حق امنیت و… به عنوان حقوق بشر شناخته میشود، حق تدین نیز در ردیف حقوق بشر است بلکه مهمترین آن است. در واقع حق دینداری و دینورزی در زمره حقوق بشر است.
وی با اشاره به اینکه برای اثبات حقوق طبیعی باید از قانون طبیعی استفاده شود، گفت: فرمانهای عقل عملی درباره اصول رفتارهای انسان برای رسیدن به سعادت ابدی را قانون طبیعی میگویند.
وی یادآور شد: دو قوه در وجود انسان وجود دارد یکی عقل است و دیگری قوهای به نام نفس اماره. پیروی دین یکی از مصادیق اطاعت از عقل است. در واقع پیروی از خدا در مسائلی که عقل به آن نمیرسد از مصادیق پیروی از عقل است که این را میگوییم دینداری، دینداری یعنی خداپرستی.
طالبی در پایان گفت: حق دینورزی یکی از حقوق مسلّم بشر است و این حق همانند حقهای بشری یکی از حقوق واجبالاستیفای همه انسانهاست. لذا دینورزی نسبت مستقیم با حقوق بشر دارد.