به نام خدا
جناب آقای دکتر روحانی، رئیس‌جمهور منتخب مردم ایران
با عرض سلام
احتراماً از جانب مجمع مشورتی فعالان مدنی یارِسان با جنابعالی سخن می‌گوییم.
پیش از هر چیز، پیروزی عقلانیت و آشتی‌جوییِ مردم ایران را بر عصبیت و اقتدارگرایی، به شما و هموطنان عزیزمان تبریک عرض می‌کنیم.
مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان در ابتدای دولت شما شروع به فعالیت کرد، لیکن در چهار سال گذشته تلاش‌های مجمع برای ارتباط با رئیس‌جمهورِ مورد حمایت مردمِ یارسان (اهل حق) از کانال‌های مختلف با بن‌بست مواجه شد و نامه‌نگاری‌هایمان با مسئولینِ طراز اولِ نظام نیز بی‌پاسخ ماند. لذا، در سفر رسمی جنابعالی به کرمانشاه، از آنجا که مقامات استانداری مانع دیدارمان با شما شدند و خود استاندار هم حاضر به ملاقات با ما نشد؛ چند نفر از یارانمان لبانشان را به قصد اعتراض به این فشارها و بی‌توجهی‌ها دوختند، بلکه فریاد سکوتشان را با دهانی بسته به گوش مخاطبانشان برسانند. دریغا و شگفتا که دنیا صدای مظلومیت ما را شنید مگر دولتمردان خودمان! اخیراً هم که در سفر انتخاباتی شما به استان کرمانشاه، باز به ما ناراضیان و معترضان اجازه‌ی کمترین دیداری برای عریضه یا گفتاری ندادند.
حال که دیگر امیدی به رسیدن فریادمان به گوش دولت تدبیر و امید نداریم؛ از آن جا که همیشه در ناامیدی بسی امید است، تدبیر خود را در آن می‌بینیم که این نامه را به صورت سرگشاده روانه‌ی حضورتان نماییم، باشد که از طریق رسانه‌ها از آن مطلع گردید.
ای هدهدِ صبا، به سَبا می‌فرستَمت بنگر که از کجا به کجا می‌فرستمَت
جناب آقای رئیس‌جمهور، جامعه‌ی یارسان در این چند دهه، همواره در معرض سیاست‌هایی قرار گرفته است که نتیجه‌ی آن رانده شدنِ این مردم به حاشیه و عدم دسترسی آنان به قدرت و ثروت و منزلت بوده است. سیاست‌هایی که با توسل به قانون و بخشنامه و… به قصد دست کشیدن یارسان از آیین و فرهنگشان اِعمال و با تنگ‌نظری‌های مسئولان محلی عجین شده است. در دولت اصلاحات نیز به رغم بالاترین میزان مشارکت مردم یارسان در حمایت از آن، باز تغییر چشمگیری در سیاست‌های تبعیض‌آمیز حکومت نسبت به ما ایجاد نگردید. (جز در تعدیل شرایط ورود به دانشگاه و تغییری در لحن و کلام که اندکی از طرف قوه‌ی مجریه ملایم‌تر شد.) در دولت تدبیر و امید نیز بدون تعارف باید بگوییم: عملاً تدبیری که امیدی واقعی در دل‌هایمان ایجاد کند، ندیدیم؛ حتی در منشورِ اجرانشده‌ی حقوق شهروندی.
ما در اینجا نمی‌خواهیم وارد جزئیات بشویم، چرا که رنج‌ها و مطالبات یارسان بارها به اطلاع مقامات حکومتی رسیده و در مطبوعات و رسانه‌ها منعکس شده است. نیک می‌دانیم که مشکل اصلی یارسان، نداشتن جایگاه در قانون اساسی است. البته، همانطوری که در نامه‌های خطاب به مقام رهبری نیز اشاره کرده‌ایم، مشکل مذکور به دست ایشان قابل رفع است؛ اما این بدان معنی نیست که از شخص رئیس‌جمهور در مقام مسئول نظارت بر قانون اساسی و رئیس شورای عالی امنیت ملی و رئیس قوه‌ی مجریه سلب مسئولیت گردد و قادر به انجام هیچ کاری در این مورد نباشد. مسلماً، توصیه‌ی جنابعالی به استاندار کرمانشاه و اظهارات متعاقب وی مبنی بر عدم وجود مانع در به کارگیری مردم یارسان در نهادهای حکومتی، می‌تواند گواه این ادعا باشد. ( گرچه توصیه‌ی شما جامه‌ی عمل به خود نپوشید.)
جناب آقای روحانی، یقیناً نباید بی‌اطلاع باشید که در آستانه‌ی انتخاباتِ سال ۱۳۹۲ سه نفر از جوانان یارسان در اعتراض به وضعیت اسف‌بار جاری، در مقابل مجلس و نهادهای دولتی تن خویش را به آتش کشیدند و جان باختند. و یا چه بسا شنیده باشید که سربازانی از یارسان به علت توهین‌ها و فشارهایی که به خاطر دینشان بر آنها تحمیل شد، خودکشی کرده‌اند. همچنین احتمالاً می‌دانید که هزاران نفر از فرزندان یارسان چاره‌ی خود را در ترک وطن دیده‌اند و آواره‌ی دیار غربت شده‌اند.
مسلماً، نتایج ناگواری که از سیاست‌های تبعیض‌آمیز جاری ناشی می‌شود، امنیت و آسایش جامعه را در معرض تهدید قرار می‌دهد و کنترل اوضاع را دشوار می‌کند. لذا پیشنهاد می‌شود که دست‌کم در راستای تعدیل شرایط ناعادلانه‌ی موجود، اقدامات زیر در دستور کار دولتِ دوازدهم قرار بگیرد:
۱ ـ ضمن رایزنی با مقامات عالی نظام، جایگاه آیین یاری (اهل حق) در قانون اساسی روشن شود.
۲ ـ به عنوان اقداماتی عاجل و اورژانسی، قانون گزینش مصوب سال‌های ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ در جهت اعاده‌ی حقوق یارسان به آنها اصلاح گردد.
۳ ـ توصیه‌ی جنابعالی در دور اول ریاست‌جمهوری به مقامات استان‌های یارسان‌نشین در خصوص استخدام مردم یارسان و سپردن مدیریت‌ها به آنان به صورت دستورعمل به وزارتخانه‌ها ابلاغ گردد و نهادی با مشارکت منتقدینِ شرایط موجود، برای اجرایی شدن بخشنامه‌های مزبور تشکیل شود.
۴ ـ بیانیه‌ی انتخاباتیِ ۱۰ ماده‌ایِ اقوام و مذاهب، به صورت کامل به اجرا درآید.
۵ ـ موضوع حقوق اقلیت‌ها از حوزه‌ی امنیتی خارج شود و در حوزه‌های حق سیاسی و فرهنگی قرار بگیرد.
۶ ـ مشاوران رئیس‌جمهور در زمینه‌ی اقلیت‌های قومی و مذهبی، از میان خود آنها و ترجیحاً از شخصیت‌های شناخته‌شده‌ی سیاسی و حقوقی و فرهنگی و آزاداندیش انتخاب شده و به صورت کارگروه عمل نمایند.
۷ – با توجه به اینکه مناطق یارسان‌نشین غرب کشور به علت عوارض جنگ هشت‌ساله و تبعیض‌های درازمدت، حتی نسبت به مناطق محروم همسایه دچار توسعه‌نیافتگی شدید است، برای جبران بخشی از این عقب‌ماندگی‌ها منابع و امکانات ویژه‌ای تخصیص داده شود.
۸ ـ رئیس‌جمهور محترم با نمایندگان مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان به عنوان بخشی از ناراضیان از وضعیت موجود ملاقات نماید، تا راه‌حل‌ها و سخنانشان را بدون واسطه بشنود و پاسخگوی مطالبات آنان باشد.
امیدواریم مواردی که عرض شد، در دستور کار دولت قرار بگیرد و قبل از آنکه هزینه‌های غیر قابل پیش‌بینی بر ما و شما تحمیل گردد و شکاف بین دولت و ملت عمیق‌تر شود، چاره‌ای عادلانه و عاقلانه برای حل مشکلات اندیشیده و بسترهای آشتی ملی فراهم شود.
با تقدیم احترام، مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان، خردادماه ۱۳۹۶