عاشورا از نگاه مولانا تقديري ازلي در پيش نوشته شده نيست تصريح کرد: مولانا به همه احوال امام حسين(ع) آشنايي دارد و معتقد است اين شخصيت بزرگ مي‌خواهد در وهله اول زنده بماند ولي از شخصيت خود عقب نشيني نکند و عاشق باشد براي همه شخصيت سرافرازي است که به خاطر عاشق بودن در نقطه مقابل يزيد قرار مي‌گيرد که عاشق‌کش است.
اين استاد دانشگاه در ادامه اظهار داشت: مولانا امام حسين(ع) را قرباني عشق مي‌خواند و در دفتر سوم مثنوي تصويرها و مصداقهاي روشني از اين قرباني شدن عاشق در راه عشق نشان مي‌دهد که مشخص است به صحنه کربلا اشاره دارد. 

دکتر ناصر مهدوي معتقد است امام حسين (ع) از نگاه مولانا عاشقي راستين است که مي‌خواهد ما را از زندان دنيا نجات دهد و به سوي طريقت اولي راهنمايي کند و از همين رو قيام عاشورا حماسه‌اي عاشقانه و عارفانه است.
دکتر ناصر مهدوي استاد دانشگاه و مولاناپژوه در نشست "واقعه عاشورا از نگاه مولانا" که عصر امروز يکشنبه در تالار باستاني پاريزي دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: مولانا در مثنوي و ديوان شمس علاوه بر بررسي جنبه‌هاي سياسي اجتماعي واقعه عاشورا برجسته‌ترين ويژگي امام حسين (ع) را ثابت قدم بودن در راه عشق توصيف مي‌کند.
وي افزود: مولانا معتقد بود امام حسين (ع) به همه انسانها مي‌آموزد تا زماني که در زندان نفس خود حبس هستيم امکان شناخت زيبايي‌هاي حقيقي وجود ندارد. براي ديدن زيبايي‌ها و لطايف ناب حقيقي بايد زندان نفس را شکست.
مهدوي در ادامه خاطرنشان کرد: حقيقتي که در سراسر مثنوي و ديوان شمس به چشم مي‌خورد اين است که انسان براي لذت بردن از زيبايي‌هاي حقيقي بايد زندان نفس را بشکند. از نگاه مولانا امام حسين (ع) بزرگترين شخصيتي است که قفل زندان را مي‌شکند تا به معشوق برسد.
اين استاد دانشگاه اذعان کرد: مولانا نجات و رهايي انسان را در شخصيت امام حسين جستجو مي‌کند و مي‌گويد امام حسين (ع) خود تيشه به دست مي‌گيرد و زندان نفس را مي‌شکند تا به ما بياموزد چگونه از زندان عبوس خودپرستي خود را نجات دهيم و به خدا برسانيم.
وي با بيان اينکه که امام حسين (ع) در نگاه مولانا رسن محکمي است که آمده تا انسان را از ظلمت نجات دهد، گفت: مثنوي مولانا عشق‌نامه است و مولانا عاشق را کسي مي‌داند که همه زندگي‌اش را در راه معشوق مي‌بازد و امام حسين (ع) حقيقت ناب و مجسمي است که تمام هستي‌اش را در راه معشوق نثار مي‌کند.
مهدوي با بيان اينکه عاشورا از نگاه مولانا تقديري ازلي در پيش نوشته شده نيست تصريح کرد: مولانا به همه احوال امام حسين(ع) آشنايي دارد و معتقد است اين شخصيت بزرگ مي‌خواهد در وهله اول زنده بماند ولي از شخصيت خود عقب نشيني نکند و عاشق باشد براي همه شخصيت سرافرازي است که به خاطر عاشق بودن در نقطه مقابل يزيد قرار مي‌گيرد که عاشق‌کش است.
اين استاد دانشگاه در ادامه اظهار داشت: مولانا امام حسين(ع) را قرباني عشق مي‌خواند و در دفتر سوم مثنوي تصويرها و مصداقهاي روشني از اين قرباني شدن عاشق در راه عشق نشان مي‌دهد که مشخص است به صحنه کربلا اشاره دارد.
مهدوي اذعان کرد: در دفتر ششم مثنوي برداشتي که مولانا از عزاداري امام حسين(ع) دارد به معناي انکار نيست بلکه او مي‌خواهد بگويد امام حسين (ع) چه شخصيت بزرگي است که مي‌خواهد ما را از زندان دنيا نجات دهد و ما چقدر کوچک هستيم که به جاي پيروي از حرکت او فکر مي‌کنيم ما را دعوت به غم و افسردگي مي‌کند.
وي افزود: مولانا معتقد است از علامتها و اوصاف اخلاقي شخصيتهاي عاشقي مثل امام حسين(ع) اين است که شجاعت دارد و در برابر باطل دليرانه از حقيقت دفاع مي‌کند.
مهدوي در پايان يادآور شد: مولانا عزاداري شعيان را انکار نمي‌کند بلکه عدم شناخت آنها را از امام حسين(ع) را به نقد مي‌کشد و مي‌گويد ايشان شب‌خرم ، سرزنده ، اميدوار و پشت گرم بودند تا ما را به راه طريقت و حقيقت رهنمون شويم ولي شما اين درس را کمتر آموخته‌ايد.
خبرگزارى مهر