موضوع «چشمه جوانی» یا همان «آب حیات» می‌تواند با نتایج این تحقیق جنبه واقعی به خود بگیرد. با اعمال تغییرات در میزان سلول‌های بنیادی هیپوتالاموس و جلوگیری از کاهش آن‌ها می‌توان میزان عمر را افزایش داد.
یافته‌های محققان نشان می‌دهد که راز زندگی طولانی ممکن است در مغز انسان نهفته باشد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، بررسی‌های محققان کالج «آلبرت اینشتین» نیویورک در سال ۲۰۱۳ نشان داد که غده «هیپوتالموس» در مغز می‌تواند بر روند افزایش سن و تحلیل رفتن قوای بدن مؤثر باشد.
بر اساس گزارش وب‌سایت newatlas؛ هیپوتالاموس در واقع یک دستگاه کنترل‌کننده‌ی بدن است. این بخش از مغز با تأثیری که بر هیپوفیز می‌گذارد، فعالیت بسیاری از غده‌های بدن مثل پانکراس (لوزالمعده)، تیروئید و دیگر غدد بدن را کنترل می‌کند.
در عین حال، این عمل از طریق ترشح دو نوع هورمون به نام‌های آزادکننده و مهارکننده است که نوع اول ترشحات هیپوفیز را زیاد‌تر و نوع دوم آن را کمتر می‌کند؛ علاوه بر آن هیپوتالاموس دمای بدن، گرسنگی، تشنگی و چرخه زمانی بدن را تنظیم می‌کند.
طبق این گزارش، به طور کلی هیپوتالاموس مرکز اعمال غریزی مانند احساس گرسنگی، سیری، تشنگی، تنظیم دمای بدن، تنظیم فشار خون، رفتارهای هیجانی مثل خشم و ترس و اضطراب و نیز عاطفه است اما نقش آن در تأثیرگذاری بر روند پیری کاملاً جدید است.
حال پس از چهار سال محققان به این نتیجه رسیده‌اند که یک مجموعه از سلول‌های بنیادی در هیپوتالاموس مسئول آن هستند که بدن با روند پیری خود چگونه برخورد می‌کند.
محقق ارشد این تیم تحقیقاتی، «دانگ چنگ کای» (Dongcheng Cai) گفت: «تحقیق ما نشان می‌دهد تعدادی از سلول‌های بنیادی در هیپوتالاموس با افزایش سن کاهش می‌یابند که این موضوع سبب تشدید روند پیری می‌شود.»
تحقیقات اولیه که بر روی موش‌ها انجام شد نشان داد که در موش‌های سالم با افزایش سن این سلول‌های بنیادی شروع به نابود شدن می‌کنند.
دکتر کای افزود: در سنین پیریِ موش‌ها که حدود دو سال است تمام این سلول‌ها نابود شده‌اند.
برای تأیید این ارتباط مابین وجود سلول‌های بنیادین هیپوتالاموس و روند پیری، محققان بخشی از این سلول‌ها را در مغز موش‌های میانسال نابود کردند و مشاهده کردند که روند تحلیل رفتن بدن و پیری آن‌ها شدت گرفت.
بخش پایانی و هیجان‌انگیز تحقیق این بود که آیا با افزودن این سلول‌های بنیادین به هیپوتالاموس می‌توان بر روند پیری تأثیر گذاشت یا نه. به همین منظور سلول‌های بنیادی به مغز موش‌های مسن سالم تزریق شد و مشاهده شد که روند پیر شدن در آن‌ها کند شد و در برخی موارد این روند معکوس شده و به سمت شادابی بیشتر حرکت کرد.
در طول تلاش برای فهم نحوه عملکرد این سلول‌های ضد پیری محققان با مولکول‌هایی به نام «microRNA» در مایع مغزی نخاعی مواجه شدند که افزایش آن در مایع مغزی نخاعی با تزریق به کند شدن روند پیری در موش‌ها منجر شد.
این دستاورد‌ها می‌توانند به عنوان اولین قدم‌ها برای دستیابی به فرمول افزایش طول عمر باشد و آنچه که با اطمینان زیاد می‌توان از آن سخن گفت این است که مرکز فرماندهی روند پیری در هیپوتالاموس قرار دارد و با اعمال تغییرات در میزان سلول‌های بنیادی آن و جلوگیری از کاهش آن‌ها می‌توان میزان عمر را افزایش داد.
موضوع «چشمه جوانی» (fountain of youth) یا همان «آب حیات» (lifewater) می‌تواند با نتایج این تحقیق جنبه واقعی به خود بگیرد.